Η Ελλάδα έχει σε κάθε μέρος της κρυμμένα μυστικά. Ένα από αυτά βρίσκεται κοντά στο χωριό Βάστα, στην Αρκαδία μόλις 30 χιλιόμετρα από τη Μεγαλόπολη. Ο ναός της Αγίας Θεοδώρας, είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά αξιοθέατα που μπορεί να δει κάποιος όταν επισκέπτεται την περιοχή. Εκτιμάται πως χτίστηκε περίπου στα 1050-1100 τιμώντας την οσιομάρτυρα Θεοδώρα.
Το εκκλησάκι που θα αντικρίσεις, μόλις βρεθείς στο σημείο, πρέπει να ξέρεις ότι έχει μπει στο ρεκόρ γκίνες ως «θαυμαστό ναΐδριο». Γύρω γύρω υπάρχουν πανύψηλες βελανιδιές και μία ρεματιά ενώ από την στέγη του ξεπηδούν 17 πανύψηλα δέντρα ύψους 20 μέτρων! Οι ρίζες τους περνούν μέσα από τους τοίχους της εκκλησίας, οι κορμοί και τα κλαδιά τους σκαρφαλώνουν πάνω τους κι έτσι τα δέντρα μοιάζουν να φυτρώνουν πάνω στη στέγη του ναού.
Η εκκλησία της Αγίας Θεοδώρας και οι παραδόσεις
Πολλοί θα αναρωτιέστε τι μπορεί να συμβολίζουν τα 17 δέντρα. Σύμφωνα με τη θρησκευτική παράδοση ο αριθμός των δέντρων είναι όσα τα χρόνια της Αγίας Θεοδώρας όταν πέθανε. Ο θρύλος λέει ότι η Θεοδώρα μαρτύρησε για την πίστη της και εκτελέστηκε στο σημείο που βρίσκεται το εκκλησάκι. Λίγο πριν εκτελεστεί μάλιστα, προσευχήθηκε στο σημείο να φυτρώσουν δέντρα και το αίμα της να γίνει νερό και να τα ποτίζει.
Πολλοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι το μοναδικό φαινόμενο δεν έχει λογική εξήγηση, καθώς το βάρος των πλατανιών σε άλλη περίπτωση θα είχε γκρεμίσει το μικρό ξωκκλήσι ή θα είχε ανατρέψει τη στέγη του. Αντιθέτως το εκκλησάκι συνεχίζει να στέκεται όρθιο μέσα στο πέρασμα του χρόνου και το ποταμάκι που τρέχει δίπλα, συνεχίζει να δίνει ζωή στα δέντρα.
Το καλοκαίρι του 1996, η Διεύθυνση Αναστηλώσεων Βυζαντινών και ΜεταΒυζαντινών Μνημείων ζήτησε από το Εργαστήριο Γεωφυσικής του Πανεπιστημίου Πάτρας, να διερευνήσει ενδεχόμενο στατικό πρόβλημα. Τότε πραγματοποιήθηκε ένας πρωτοποριακός για την εποχή έλεγχος με τομογραφία γεωραντάρ και ηλεκτρική τομογραφία. Τι έδειξαν τα αποτελέσματα; Το ριζικό σύστημα των δένδρων έχει διεισδύσει στην πέτρινη κατασκευή των τοίχων, δημιουργώντας κενά.
Μέσω αυτών φτάνει στο έδαφος, δημιουργώντας στην πραγματικότητα ένα πλέγμα που κρατάει το κτίριο όρθιο. Ακολούθησαν εργασίες αποκατάστασης (1998-1999) στις οποίες έγινε καθαρισμός και αρμολόγηση της τοιχοποιίας χωρίς τσιμεντενέσεις, ώστε να μην ξεραθούν οι ρίζες των δένδρων.
*Η εκκλησία γιορτάζει κάθε χρόνο στις 11 Σεπτεμβρίου.
Φωτογραφίες: Γιάννης Λαμπρακόπουλος