“Το σπίτι όπου γαλουχήθηκε και πέρασε τα πρώτα του χρόνια ο συγγραφέας της Φόνισσας, όπου δοκίμασε τους πρώτους καημούς κι έπλεξε τα πρώτα όνειρα της ζωής του και όπου κατατρεγμένος έκλεισε τα μάτια του, είναι απ’ τα παλιά αρχοντικά του νησιού, της ντόπιας αρχιτεκτονικής, στο κεντρικότερο μέρος της πόλης της Σκιάθου” (Γ. Βαλέτας).
Στο σπίτι αυτό ζούσε η 7μελης οικογένεια οι γονείς του συγγραφέα και τα αδέλφια του. Είναι χτίσμα του 1860, έχει κρατηθεί ακριβώς όπως ήταν δεν έχει αλλάξει, απλά συντηρείται, δεν έχει καν ρεύμα μέσα και να πούμε ότι αυτό αρχικά ήταν το δεύτερο σπίτι τους, μας είπε η υπεύθυνη που μας καλωσόρισε.
Το πρώτο που γεννήθηκαν τα παιδιά του Παπαδαμάντιου ήταν πίσω ακριβώς από αυτό, το πήρε προίκα η αδελφή του , η Ουρανία η πρώτη κόρη που παντρεύτηκε, οπότε ο Παπαδαμάντιος το έχτισε κι εγκαταστάθηκε 7μελης πλέον οικογένεια όταν ο συγγραφέας μας ήταν 9 ετών.
Από τα 9 του μέχρι και την ημέρα που πέθανε ήταν το πατρικό του σπίτι.
Ο αδελφός μου με την gopro μπήκε μέσα και κατέγραψε τους χώρους.
Με το ανώι, οι κατοικήσιμοι χώροι, το ένα και μοναδικό δωμάτιο ήταν του πατέρα του που ήταν ιερέας γι αυτό και θυμίζει μοναστηριακό κελάκι μετά το θάνατο΄του το πήρε ο συγγραφέας μας αφού στο σπίτι ζούσε με 3 ανύπαντρες αδελφές του.
Το μεσαίο δωμάτιο ήταν το καλό τους το καθιστικό, το κρατούσαν καθαρό και περιποιημένο για να υποδέχονται τον κόσμο, στην κλειδωμένη προθήκη τα προσωπικά του αντικείμενα, όσα κατάφεραν και σώθηκαν γιατί μπήκαν και λήστεψαν το 1991, το γραφείο του
και στο ακριβώς απέναντι δωμάτιο με το τζάκι ήταν το χειμωνιάτικο. Το έλεγαν έτσι λόγω του τζακιού, γιατί το είχαν και για την ζέστη αλλά και για να μαγειρεύουν.
Έτρωγαν στο σοφρά και κοιμόντουσαν στρωματσάδα. Δεν υπήρχαν κρεβάτια και δωμάτια για όλους κι αυτό όπως είπαμε ήταν το ανώι.
Ο χώρος πίσω ήταν το καλοκαιρινό κουζινάκι. Οι γυναίκες μαγείρευαν εδώ όταν ο καιρός ήταν καλός και μπορούσαν να βγουν από το σπίτι.
Υπάρχει και το κατώι , η αποθήκη τους. Είχαν τα λάδια τους, τις τροφές, οι αδελφές είχαν τον αργαλειό που ύφαιναν, το πηγάδι στη μέση του δωματίου το οποίο κι αυτό κρατήθηκε όπως ήταν.
Έχει νερό μέσα με βάθος 2,5 μέτρα, διαμορφώθηκε το 2001 για να στεγάσει το έργο του με παλιές εκδόσεις, χρονολογούνται από το 1912 και μετά, μεταφράσεις που έχει κάνει ο ίδιος γιατί έμαθε μόνος του 3 ξένες γλώσσες. Μεγάλο το μεταφραστικό του έργο κι έχουμε κάτι λίγα κομμάτια κάτω, μας επισημαίνει χαρακτηριστικά η υπεύθυνη.
Περισσότερες φωτογραφίες:
Video: Κίμων Σαράιχα με gopro
Φωτογραφίες: Μαρκέλλα Σαράιχα (samsung)