Το «Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ» του Oscar Wilde στο Studio Κυψέλης

Το «Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ», βασισμένο στο μυθιστόρημα του Oscar Wilde αλλά στην περίφημη εκδοχή του John Osborne για πρώτη φορά στην Ελλάδα από τους Θεατρίνων Θεατές. Ένας Osborne, για πρώτη φορά στην Ελλάδα! Ένα σπουδαίο κλασσικό κείμενο γίνεται αφορμή για μια σύγχρονη εκδοχή και μια σημερινή παράσταση που προσεγγίζει την ομορφιά, την νιότη, την αμαρτία και τον έρωτα μέσα από την κολασμένη πρόταση του Wilde. Στην σκηνική της αυτή Αθηναϊκή εκδοχή, για πρώτη φορά ζωντανεύει το ίδιο το πορτραίτο!

Το «Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ» του Oscar Wilde στο Studio Κυψέλης

Μια τολμηρή φιλόδοξη παράσταση, ενός από τα σπουδαιότερα κείμενα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, μας φέρνει μια αγαπημένη θεατρική ομάδα, οι Θεατρίνων Θεατές, που συνηθίζει να μας εκπλήσσει με πρωτοπαρουσιαζόμενα στη χώρα μας έργα.

Το θρυλικό «Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ», βασισμένο στο μυθιστόρημα του Oscar Wilde αλλά στην περίφημη εκδοχή του John Osborne, που έχει παιχτεί και στο Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας θα παρουσιάσει τον Νοέμβριο του 2021 η παραγωγική ομάδα «Θεατρίνων Θεατές» στο φιλόξενο “Studio Κυψέλης”, που για τις ανάγκες της παράστασης ανακαινίζεται εκ βάθρων και η σκηνή θα έχει τρία επίπεδα δράσης!

Με εξαιρετικούς συνεργάτες, η εκδοχή αυτή σκηνοθετείται από τον Γιώργο Λιβανό, με τον Γιάννη Σολδάτο να έχει την καλλιτεχνική επιμέλεια. Βασικοί πρωταγωνιστές του ξεχωριστού αυτού «Πορτρέτου» είναι ο ίδιος ο Γιώργος Λιβανός που επιστρέφει δυναμικά στο θέατρο & επί σκηνής, ο Γιάννης Τσιώμου, ο Μάνος Χατζηγεωργίου, η Νίνα Ακτύπη, ο Σωτήρης Αντωνίου και ο Γιώργος Καρατζάς. Φιλική συμμετοχή: Αγάπη Μανουρά.

Στον ρόλο του Ντόριαν Γκρέυ ο Στάθης Παναγιωτίδης και guest star ως Λαίδη Άγκαθα η Καίτη Ιμπροχώρη.

Τη μετάφραση υπογράφει ο Θωμάς Βούλγαρης και τη δραματουργική επεξεργασία η Χαρά Μπακονικόλα. Η μουσική είναι του Μίμη Πλέσσα. Τα σκηνικά – κοστούμια επιμελήθηκε η Δέσποινα Βολίδη, τους φωτισμούς ο Γιώργος Λιβανός και τις χορογραφίες η Ειρήνη Τσότρα.

Φωτογραφίες παράστασης: Zώης Τριανταφύλλου Σφακιανάκης και Κώστας Βολιώτης. Κινηματογράφηση: Αντώνης Μανδρανής. Γραφιστική επιμέλεια: Ειρήνη Γκολέμη. Σύμβουλος παράστασης: Ροζίτα Σώκου. Ζωγραφική εκτέλεση σκηνικού: Θέμης Φίλης. Perfomance marketing: Νίκος Σαραφανιάν. Το πρόγραμμα θα δημιουργήσει ο Αιγόκερως.

Σημειώνεται ότι η παράσταση επιχορηγήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και θα παιχτεί στο Studio Κυψέλης, το οποίο θα λειτουργήσει με όλες τις προδιαγραφές προστασίας και φροντίδας για το κοινό του, σύμφωνα με τις αρμόδιες διατάξεις σαν covid free χώρος για εμβολιασμένους και νοσήσαντες.

Αφιερωμένη στον John Osborne η θεατρική σεζόν και τα σχέδια των Θεατρίνων Θεατές

Η θεατρική σεζόν 2021-22 για τους «Θεατρίνων Θεατές», είναι αφιερωμένη στον John Osborne καθώς, αν όλα πάνε καλά, η ομάδα θα παρουσιάσει και πάλι τα «Οργισμένα Νιάτα» που είχε παρουσιάσει έξι χρόνια πριν, αλλά και το «A map of the heart», ένα έργο για τη ζωή του σπουδαίου συγγραφέα.

Ο John Osborne υπήρξε ο σημαντικότερος εκπρόσωπος της γενιάς των «οργισμένων νέων», ένας από τους μεγαλύτερους δραματουργούς του 20ου αιώνα. Έγινε πασίγνωστος μόλις από την ηλικία των 19 ετών, όταν συνέγραψε το έργο “Οργισμένα Νιάτα”, το οποίο τον κατάστησε σύμβολο όλων των επαναστατημένων νέων της εποχής του. Πολέμιος κάθε είδους προσωπικής ή κοινωνικής σύμβασης, ιδιαίτερα ευερέθιστος αλλά και μανιώδης πότης και καπνιστής, εμπνεόταν από τον ίδιο το θυμό του, τον οποίο εξωτερίκευε στις δημιουργίες του. Τιμήθηκε με όσκαρ σεναρίου για την ταινία του “Τομ Τζόουνς”, η οποία μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με πρωταγωνιστή τον Ρίτσαρντ Μπάρτον στο ρόλο του Τζίμυ Πόρτερ.

Επίσης η ομάδα θα παρουσιάσει τα έργα:

«Ο γλάρος πέταξε με το λεωφορείο» του Γιάννη Σολδάτου και την επανάληψη για τέταρτη χρονιά του θρίλερ «Victims» του M. Howard.

Το Studio Κυψέλης.

To Studio Κυψέλης βρίσκεται κοντά στη Φωκίωνος Νέγρη, δέκα λεπτά από τον ηλεκτρικό σταθμό της Βικτώριας, στον πεζόδρομο της Σπετσοπούλας, στον αριθμό εννέα, στη συμβολή με την λεωφόρο Κυψέλης. Αποτελεί ένα φιλόξενο θέατρο, στα πρότυπα των ευρωπαϊκών μικρών θεάτρων, με δυο ξεχωριστές αίθουσες, μια αμφιθεατρική για παράσταση και ένα φουαγιέ ικανό να κρατήσει, πριν ή μετά από το δρώμενο, το κοινό για ένα ποτό. Δημιουργήθηκε από τον Γιώργο Λιβανό, προκειμένου να στεγάσει τις ανάγκες της ομάδας ΘΕΑΤΡΙΝΩΝ ΘΕΑΤΕΣ που τα τελευταία δέκα χρόνια απασχολεί, με φιλόδοξες πετυχημένες παραστάσεις, το ελληνικό θεατρικό γίγνεσθαι.

Χαρακτηρίστηκε σε πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδας Lifo ως το αυθεντικότερο pocket theater της Αθήνας.

Το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ

Το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ είναι το μοναδικό δημοσιευμένο μυθιστόρημα του Όσκαρ Ουάιλντ, το οποίο κυκλοφόρησε στο μηνιαίο περιοδικό Lippincott’s Monthly Magazine στις 20 Ιουνίου 1890, για το τεύχος Ιουλίου του ίδιου έτους.

Όπως αναφέρεται στην Wikipedia, oι εκδότες του περιοδικού, φοβούμενοι την ανηθικότητα του μυθιστορήματος, λογόκριναν το έργο και αφαίρεσαν περί τις 500 λέξεις πριν την δημοσίευση, χωρίς να ενημερώσουν τον Ουάιλντ. Ακόμα κι έτσι όμως, το έργο κατάφερε να εξοργίσει το βρετανικό κοινό, οδηγώντας μέχρι και σε κραυγές για δίωξη του συγγραφέα για προσβολή της βικτοριανής ηθικής. Η άμεση απάντηση του Ουάιλντ σε αυτό ήταν μια σειρά από επιθετικές επιστολές- απαντήσεις στον Τύπο της εποχής. Στη συνέχεια, ο Ουάιλντ αναθεώρησε την ιστορία για να την εκδώσει σε βιβλίο, προχωρώντας σε σημαντικές αλλαγές, διαγράφοντας αμφιλεγόμενα αποσπάσματα και προσθέτοντας καινούργια κεφάλαια καθώς και μια εισαγωγή ποτισμένη με αφορισμούς και σαρκασμό, η οποία έχει γίνει έκτοτε διάσημη ως αυτόνομο κείμενο. Η τροποποιημένη έκδοση του βιβλίου κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ward Lock & Co τον Απρίλιο του 1891. Μερικοί μελετητές όμως θεωρούν ανώτερο το αρχικό μυθιστόρημα που είχε δημοσιευτεί στο Lippincott’s.

Πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ο Ντόριαν Γκρέυ, ένας νεαρός του οποίου το πορτρέτο ζωγραφίζει ο Μπάζιλ Χόλγουορντ. Ο Μπάζιλ γοητεύεται από την ομορφιά του νέου και σύντομα ξελογιάζεται μαζί του, θεωρώντας τον Ντόριαν υπεύθυνο για μια νέα κατεύθυνση στην τέχνη του. Τότε όμως ο Ντόριαν συναντά τον Λόρδο Χένρυ Γουότον , φίλο του ζωγράφου, και σαγηνεύεται από την φανταχτερή προσωπικότητά του και την κοσμοθεωρία του.

Πιστός στις ιδέες του περί νέου ηδονισμού, ο Λόρδος Χένρυ θεωρεί ότι το μόνο πράγμα στην ζωή άξιο αναζήτησης είναι η ομορφιά και η ικανοποίηση των αισθήσεων. Συνειδητοποιώντας ότι μια μέρα η ομορφιά του θα χαθεί, ο Ντόριαν εκφράζει, περιπαικτικά, την επιθυμία του να πουλήσει την ψυχή του με αντάλλαγμα το πορτραίτο που φιλοτέχνησε ο Μπάζιλ να γεράσει αντί εκείνου.

Η ευχή του Ντόριαν εκπληρώνεται, και καθώς ο νεαρός βυθίζεται όλο και περισσότερο σε μία έκλυτη ζωή ακολασίας στο κυνήγι των αισθήσεων, το πορτρέτο εξυπηρετεί ως μία διαρκής υπενθύμιση του αντίκτυπου που έχει κάθε πράξη στην ψυχή, με το κάθε αμάρτημα να παρουσιάζεται είτε ως παραμόρφωση της σιλουέτας του είτε ως σημάδι γήρανσης.