«Τ΄αγάλματα δεν είναι πια συντρίμμια, είμαστε εμείς»: Από 11 Μαρτίου έως 25 Μαρτίου στο Ίδρυμα Κακογιάννη

Στο χώρο υποδοχής του ισογείου του Ιδρύματος Κακογιάννη, σε μία μεγάλη οθόνη, φυσικού ανθρώπινου μεγέθους, θα προβάλλεται για δύο εβδομάδες, ένα δρώμενο διάρκειας οκτώ λεπτών, σε συνεχώς επαναλαμβανόμενες προβολές.

Η ιστορία μας χτίζεται πάνω στον στίχο του Σεφέρη: «Τ΄ αγάλματα δεν είναι πια συντρίμμια, είμαστε εμείς».

«Τ΄ αγάλματα δεν είναι πια συντρίμμια είμαστε εμείς»: Από 11 Μαρτίου έως 25 Μαρτίου στο Ίδρυμα Κακογιάννη

Βασικό στοιχείο είναι η μεταμόρφωση ενός κλασικού αρχαίου αγάλματος σε έναν ζωντανό σύγχρονο νέο, μέσα σε ένα περιβάλλον από μοντέρνα κτίρια που βρίσκονται μπροστά σε υδάτινο στοιχείο. Κατά τη διάρκεια του δρώμενου θα περνάμε, με ρεαλιστική κινηματογραφική δράση, από τη ζωγραφική απεικόνιση κτιρίων στη ρεαλιστική φωτογραφική τους απεικόνιση, και από τη γλυπτική αναπαράσταση του ανθρώπου στη μεταμόρφωσή της σε ζωντανό ον. Επιχειρείται, έτσι, ένας διάλογος του παρελθόντος με το σήμερα, μέσα από ένα παιχνίδι μεταμορφώσεων, μετασχηματισμών και διαφοροποιήσεων.

Η πραγματοποίηση αυτής της βίντεο-προβολής γίνεται με live action γυρίσματα (του ηθοποιού που «ζωντανεύει» το άγαλμα), σε συνδυασμό πολλών καρέ digital graphics για κάθε πλάνο, που έχουν δημιουργηθεί από μίξη ζωγραφικών έργων, φωτογραφιών και βίντεο, με παράλληλη ηχητική επένδυση μίγματος μουσικής, ήχων, ψιθύρων και κρότων.

Σημείωμα του σκηνοθέτη:

Το παρελθόν βάρος ή προωθητική δύναμη; Πώς ζει μέσα μας η ιστορία; Ποιά υπόγεια ρεύματα μας οδηγούν σε αρχαίες τελετές μετάβασης, όπως η βάπτιση, που παραμένουν ακόμη και σήμερα θεμελιακές; Πώς ο στίχος του Σεφέρη μεταμορφώνεται σε εικόνα; Πώς «ζωντανεύει» αυτή η εικόνα; Πώς τα αγάλματα «ζωντανεύουν»; Πώς αυτά «δεν είναι πια συντρίμμια, είμαστε εμείς», κι ας «λυγίζουν κάποτε»;

Δημήτρης Κωτσής