Χαμηλωμένα φώτα, μια φλογερά κατακόκκινη ατμόσφαιρα, oldies ήχοι και τα μεθυστικά αρώματα ενός φιλέτου που αργοψήνεται να δραπετεύουν από την κουζίνα… Με όνομα – ευθεία αναφορά στο αξεπέραστο Café Americain της κλασικής ταινίας «Casablanca», το Rick’s Steakhouse, του άοκνου ομίλου SOneHospitality, στον αριθμό 1 της οδού Πεντέλης στην Κηφισιά, ήδη από τον τίτλο του σου υπογραμμίζει με έντονο νέον κόκκινο την πρόθεσή του: εδώ η απόλαυση αντιμετωπίζεται σαν πολίτης του κόσμου. Εμπνευσμένο από τα θρυλικά steakhouses της Νέας Υόρκης των 30s’, το Rick’s σου αποδεικνύει ότι η καλή και ποιοτική γεύση είναι αξία κλασική. Και διαθέτει αυτή την αδιαπραγμάτευτη κομψότητα που ξεπερνά το χώρο και το χρόνο. Σαν ασπρόμαυρη ταινία… Έτσι είναι και ο χώρος του εστιατορίου. Μπαίνεις μέσα και νομίζεις ότι ο χρόνος έχει σταματήσει. Μεταφέρεσαι με έναν μαγικό τρόπο σε άλλη δεκαετία και γίνεσαι κι εσύ πρωταγωνιστής στην ταινία Casablanca.
Rick’s: Το steakhouse της Κηφισιάς βγαλμένο από την ταινία “Casablanca” σε ταξιδεύει στην Αμερική
Με classy πιάτα αμερικανο-γαλλικής προέλευσης που διαθέτουν αυτή την χάμφρεϊμπογκαρτική αρρενωπή ευθύτητα και σε ατμόσφαιρα που αποπνέει την σαγηνευτική κομψότητα μιας Ίνγκριτ Μπέργκμαν το Rick’s δένει τον ρομαντισμό με τη γευστική περιπέτεια, σε ένα κοσμοπολίτικο περίβλημα και περιεχόμενο ακαταμάχητης γοητείας. Το σκουρόχρωμο ξύλο, οι τοίχοι στο χρώμα ενός καλού Pinot Noir, οι κόκκινοι δερμάτινοι καναπέδες, οι κρυστάλλινοι πολυέλαιοι με τις αντανακλάσεις τους να πολλαπλασιάζονται από τους στρατηγικά τοποθετημένους επιτοίχιους καθρέφτες, είναι τα βασικά υλικά που χωρίς φόβο, αλλά με πολύ πάθος χρησιμοποίησε η αρχιτέκτων Τζένη Τσουλάκου (του γραφείου Norma Architecture) για να δημιουργήσει αυτή τη ζωντανή ρέπλικα της υποβλητικότητας και του αισθησιασμού που διέθεταν κάποτε τα steakhouses της Νέας Υόρκης των 30s. Το μαύρο, εν ενεργεία πιάνο, οι απανταχού κρεμασμένες ασπρόμαυρες εικόνες των δρόμων του Μεγάλου Μήλου, τα επίσης b&w πορτρέτα των εμβληματικών προσωπικοτήτων – από του Φρανκ Σινάτρα και, φυσικά, του Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ που ποζάρει με το κλασικό λευκό σμόκιν κοστούμι του έξω από το Rick’s Café Americain, μέχρι αυτά της Μαντόνα, του Τζακ Νίκολσον και του Μοχάμεντ Άλι- και οι, ίδιου χρωματικού ρυθμού, ενδυμασίες του προσωπικού με τις so chic μακριές λευκές ποδιές, προσθέτουν τόσες νότες αυθεντικού glam και καθωσπρεπισμού, όσες θα θέλαμε να διαθέτει ένα δείπνο μας στην Κηφισιά μια Τετάρτη βράδυ.
Περνώντας τις πόρτες του, δεν μπαίνεις απλά σε ένα προσεγμένο εστιατόριο των Βορείων Προαστείων. Αντίθετα μεταφέρεσαι σε ένα σύμπαν αλλοτινής εποχής, τότε που ο εκλεπτυσμός, το elegance και η αβρότητα των τρόπων ήταν το ενδεδειγμένο dress code για μία έξοδο για δείπνο. Το γαστρονομικό concept υλοποιεί ο executive chef του ομίλου Δημήτρης Σταμούδης. “Είναι ένα “νόστιμο” steakhouse με επιρροές από την Αμερική και την Γαλλία. Από τη Γαλλία έχουμε πάρει παρά πολλές τεχνικές και πολύ καλές βάσεις στα μαγειρέματά μας και φυσικά τις εξαιρετικές πρώτες ύλες, στρείδια, χτένια γαρίδες, και από την Αμερική, τα κρέατα“, μου λέει χαρακτηριστικά, όση ώρα κοιτάω το menu και πίνω το εξαιρετικό Bloody Mary, στα χρώματα του χώρου.
Πρώτη φορά στο Rick’s και θέλαμε να πάρουμε την γνώμη του και φυσικά να μας προτείνει μερικά πιάτα. Ξεκίνημα με το ταρτάρ prime steak, κομμένο στο χέρι, και τα κεφτεδάκια από black angus. Προτιμήσαμε να δοκιμάσουμε τα στρείδια fine de claire από τα ψητά “rockefeller fine de claire που είναι εξίσου φημισμένα, ενώ από σαλάτες επιλέξαμε αυτήν με το κατσικίσιο τυρί και τα παντζάρια.
Στην συνέχεια ήρθαν τα ωραία steaks άψογα ψημένα και φυσικά με εξαιρετική παρουσίαση. Σας προτείνω ανεπιφύλακτα να δοκιμάσετε το New York Striplon και το φιλέτο. Μην παραλείψετε να πάρετε τον πουρέ πατάτας με φασκόμηλο και βούτυρο (to die for), τις τραγανές τηγανητές πατάτες και την κορυφαία Béarnaise. “Για κάποιον που θα έρθει πρώτη φορά, αν είναι λάτρης της ωμοφαγίας πρέπει να δοκιμάσει οπωσδήποτε ένα ταρτάρ κρέατος. Σίγουρα θα μπορούσε να φάει στρείδια ψητά ροκφέλερ, ένα πιάτο με ζυμαρικά λιγκουίνι με σιγομαγειρεμένο μοσχάρι και μετά να καταλήξει σε μία κοπή“, επισημαίνει ο σεφ. Όσο για τα ιδιαίτερα πιάτα; “Κοπές σίγουρα. Ένα porterhouse σίγουρα, ένα prime rib, κι από κει και πέρα, έχει πολλές επιλογές”.
To αμερικανικό με γαλλικό twist menu καλύπτει όλα τα γούστα. Από χυμώδη burgers και εκλεκτές κοπές, μέχρι το ρετρό Chateaubriand, τα νοσταλγικά κοκτέιλ γαρίδας και τα crab cakes.
Οι περί τις 100 διεθνείς ετικέτες κρασιών που περιλαμβάνονται στο wine list, αποτελούν την πιο ποιοτική επιλογή για ένα γεύμα ή δείπνο που εδώ είναι γεμάτο ουσία και, ως εκ τούτου, δεν έχει ανάγκη τους εύκολους εντυπωσιασμούς. Φυσικά ένα γεύμα τελειώνει πάντα με γλυκά, τα οποία επιμελείται ο δίδυμος αδελφός του Δημήτρη Σταμούδη, Θανάσης. Προτιμήσαμε με την φίλη μου, το κορυφαίο γλυκό που δεν είναι άλλο από το croquembouche. Μια πυραμίδα από σουδάκια με παγωτό βανίλα Μαδαγασκάρης, περιχυμένα με αλμυρή καραμέλα.
“Το Rick‘s είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό εστιατόριο. Είναι μια σκηνή, όπου κάθε γεύμα είναι μια παράσταση και κάθε καλεσμένος είναι ένα αστέρι”, αναφέρει χαρακτηριστικά ο Δήμος Στασινόπουλος, ιδιοκτήτης του ομίλου S One Hospitality που βρίσκεται πίσω από το Rick‘s. “Στόχος του είναι να μας παρασύρει σε ένα πρώτης θέσης ταξίδι, γεμάτο αβίαστη λάμψη, λίγο μυστήριο και, φυσικά, νόστιμη κουζίνα”.
Γιατί να προτιμήσεις το Rick’s, θα αναρωτηθεί κάποιος. Γιατί ένα εστιατόριο δεν είναι μόνο το καλό φαγητό. Είναι η αγάπη μιας ομάδας που δουλεύει ακατάπαυστα, ώστε ο πελάτης να φεύγει πάντα ικανοποιημένος σε κάθε επίπεδο. Από το ποτό που θα πιει μέχρι το καλό σέρβις, τον χώρο, τη μουσική και το φαγητό που θα επιλέξει να φάει. Εμείς την ημέρα που πήγαμε συναντήσαμε τον COO του ομίλου, Νεκτάριο Ντάλλα. Από τους ελάχιστους ανθρώπους του χώρου που μπορεί να ψυχογραφήσει τον πελάτη και να τον κάνει να νιώσει μοναδικός. Και κάπως έτσι, το Rick’s παίρνει άριστα σε όλα! Και από επισκέπτης καταλήγεις θαμώνας!