Σεμνός, με βλέμμα που μαγνητίζει και με ταλέντο που ξεχειλίζει πάνω στην σκηνή, ο Ορφέας Παπαδόπουλος αναμφισβήτητα είναι από τους ηθοποιούς της γενιάς του που έχει ήδη στο ενεργητικό του πολλές επιτυχίες και συνεχίζει να κάνει προσεχτικά επαγγελματικά βήματα. Μετά τη μεγάλη επιτυχία, στο Θέατρο Αθηνά, “Γιε μου πού πας“, ο πρωταγωνιστής τηλεοπτικών σειρών που έχουν χτυπήσει “κόκκινο” στους πίνακες τηλεθέασης με μία ομάδα αγαπημένων ηθοποιών έρχονται να μας φτιάξουν τη διάθεση, στην παράσταση “Δουλειές με Φούντες”. Τον συνάντησα λίγο μετά τις 7 το απόγευμα στη θεατρική σκηνή Ζωή Λάσκαρη. Συνεπής στο ραντεβού του, μία αυστηρότητα-προτέρημα του χαρακτήρα του, όπως λέει- και μία παιδικότητα απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις με την
Πρωταγωνιστείς φέτος στην παράσταση “Δουλειές με Φούντες”. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία και τι σε έκανε να πεις το ναι.
Το καλοκαίρι ήμουν στο Θέατρο Γιε μου πού πας. Εκεί η Μαργαρίτα Δρούτσα που ήταν υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων όπως είναι και στο θέατρο Ζωή Λάσκαρη, μου είπε πως ενδέχεται να γίνει η δουλειά “Δουλειές με Φούντες”. Με ρώτησε αν ενδιαφέρομαι. Από την πλευρά μου υπήρξε μεγάλο ενδιαφέρον γιατί και ο τίτλος με ιντριγκάρισε αρκετά και γιατί θα συνεργαζόμουν με ανθρώπους που δεν είχα συνεργαστεί ποτέ. Για μένα πέρα από τα έργα, τις δουλειές, τα χρήματα, δίνω μεγάλη βάση ότι αυτή η δουλειά έχει να κάνει με το να αλχημίζεσαι συνέχεια με καινούριους ανθρώπους. Κι αυτό είναι κάτι που με εξελίσσει προσωπικά, γνωρίζω τον εαυτό μου μέσα από αυτό περισσότερο και νομίζω ότι είναι και η πεμπτουσία της δουλειάς μας.
Υπήρξε κάποια δυσκολία στο ρόλο που ενδεχομένως να ήταν ενάντια του χαρακτήρα σου;
Δεν ψάχνω να ταυτίζω τον εαυτό μου με τους ρόλους που παίζω. Με δυσκόλεψαν αρκετά πράγματα. Μας δυσκόλεψε αρχικά ο χρόνος γιατί το χρονικό διάστημα που θα δουλεύαμε ήταν πολύ μικρό, και έπρεπε να βγάλουμε μία ολοκληρωμένη παράσταση με αρχή, μέση και τέλος και έναν ήρωα που να χει αρχή μέση τέλος μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. Ήταν μεγάλη πρόκληση/ Βρήκα κάποια κοινά αλλά δεν ήταν ζητούμενό μου, τα βρήκα στην πορεία. Παρόλα αυτά κοίταξα να μην μείνω στις ευκολίες αλλά να το πάω κι αλλού. Και θέλω να πιστεύω ότι το κατάφερα. Η κάθε μέρα είναι ένα στοίχημα για μένα.
Στην παράσταση συμμετέχει και η Κατερίνα Ζαρίφη. Κάποιοι άνθρωποι του χώρου κοιτούν επιφυλακτικά ανθρώπους που ασχολούνται με το θέατρο χωρίς να το έχουν σπουδάσει, αν σπουδάζεται φυσικά κάτι τέτοιο.
Μου αρέσει αυτό που υπογράμμισες. Δεν θα σου μιλήσω γενικά, αλλά προσωπικά. Δεν ήμουν καθόλου διστακτικός, γενικά δεν είμαι καθόλου κατά όταν ένας άνθρωπος από όποιον χώρο κι αν βρίσκεται, είτε είναι της τηλεόρασης είτε δεν έχει σχέση με αυτά, να πειραμαστιστεί και να δουλέψει πάνω στο θέατρο. Νομίζω ότι το έχουμε όλοι μέσα μας άλλοι λιγότερο άλλοι περισσότερο. Ή καλύτερα δεν το έχουμε μέσα μας, γεννιόμαστε ή δεν γεννιόμαστε με αυτό. Είναι όπως ο ρυθμός. Ή γεννιέσαι με ρυθμό ή δεν γεννιέσαι. Η Κατερίνα ήταν πραγματικά έκπληξη. Όχι ότι δεν της το είχα. Γιατί έχει αυτήν την εξωστρέφεια κι όλο αυτό το ταμπεραμέντο που είναι πολύ δικό της και πολύ χαρακτηριστικό και πολύ μοναδικό. Αλλά με εξέπληξε τρελά ευχάριστα όταν έβλεπα ότι το αντιμετωπίζει με τόση επαγγελματική ματιά και πραγματικά με σόκαρε τόσο ευχάριστα, την θαύμασα, την απολάμβανα και υπήρχαν στιγμές που την χάζευα. Γυρνούσε, με κοιτούσε και χαμογελούσε ο ένας στον άλλον. Της έδινα όλη μου τη θετική ενέργεια και αίσθηση που είχα από αυτήν και πραγματικα΄δεν έχω λόγια. Άγγιξε κορυφή και μέσα στα δικά μου μάτια ως άνθρωπος. Γιατί από αυτό ξεκινούν όλα. Από την συνέπεια της, την προσοχή της, το ρυθμό της και νομίζω ότι η Κατερίνα έχει γεννηθεί έτσι. Την γνώρισα τώρα και νομίζω ότι την ξέρω πολλά χρόνια.
Αν σου έκαναν μία πρόταση να γίνεις παρουσιαστής θα το έκανες;
Το να βαφτιστώ κάτι καινούριο όχι. Μου αρέσει πολύ η ιδέα της παρουσίασης. Σίγουρα κάτι σε παιχνίδι που να έχει να κάνει με τη μουσική, το θέατρο, διαδραστικές ερωτήσεις. Δεν ξέρω. Αλλά είμαι πολύ ανοιχτός στο να ακούσω ένα concept Βρέθηκα κάποια στιγμή πολύ κοντά στο να παρουσιάσω μία εκπομπή. Οι εποχές δεν το επέτρεψαν γιατί τα πράγματα είναι τόσο ρευστά και το ένα ακυρώνεται μετά το άλλο. Βασικά από το οικονομικό ξεκινούν. Είμαι πάντως ανοιχτός σε κάτι τέτοιο.
Θα έμπαινες ποτέ σε ριάλιτι επιβίωσης;
Μου έγινε μία πρόταση φέτος με πολλά χρήματα και δεν δέχτηκα. Δεν δέχτηκα γιατί δεν πίστευα ότι το συγκεκριμένο θα μου έκανε κάτι πάνω στη δουλειά μου. Δεν ξέρω γενικά αν κάνουν κάτι στη δουλειά μας τα παιχνίδια αυτά. Απλά βρίσκεσαι λίγο περισσότερο στο κέντρο της επικαιρότητας. Όμως δε με ενδιαφέρει να βρεθώ πρόσκαιρα στο κέντρο της επικαιρότητας. με ενδιαφέρει να έχω μία σταθερή ανοδική πορεία σε αυτό που κάνω κι αγαπάω.
Είσαι ένα παιδί που ξεκίνησες από την τηλεόραση. Μέσα από πετυχημένες σειρές που χτυπούσαν κόκκινο στους πίνακες τηλεθέασης. Στην ηλικία που συνέβαινε αυτό, σε έκανε να αλλάξεις χαρακτήρα ή να καβαλήσεις καλάμι;
Υπήρξαν φάσεις που έπιασα τον εαυτό μου να καβαλάει καλάμι. Προσγειώθηκα γιατί αισθανόμουν ότι δεν πατάω γη και όταν δεν πατάω γη δεν αισθάνομαι καλά. Είναι επώδυνο το να θέλεις να πατάς γη και να παρατηρείς τον εαυτό σου ότι δεν πατάει γη και μετά η δυσκολία είναι πώς θα καταφέρεις να προσγειωθείς ξανά. Εκεί είναι όλη η δυσκολία. Σε αυτό λοιπόν νομίζω ότι με βοήθησε η παρατηρητικότητά μου, η αυστηρότητα απέναντι στον εαυτό μου, η οικογένειά μου. Η μαμά μου είναι άνθρωπος μέσα στο χώρο οπότε είναι απομυθοποιημένα όλα αυτά από μικρό παιδί. Όταν όμως βλέπεις τα φώτα πάνω σου, την αναγνωρισιμότητά σου, κορίτσια να σε κυνηγάνε, όλη αυτή η ιστορία, λες “ώπα κάτι γίνεται εδώ”. Μου αρέσει να πετάω καλλιτεχνικά με άλλους τροπους κι όχι έτσι.
Θέατρο ή τηλεόραση. Τι σου αρέσει πιο πολύ;
Δεν μου αρέσει να διαχωρίζω. Σε ό,τι κι αν κάνω προσπαθώ να βγάζω αλήθεια. Οπότε το καθένα έχει διαφορετική γοητεία με λίγη περισσότερη το θέατρο.
Τι ρόλους θα ήθελες να κάνεις;
Θα ήθελα να κάνω ρόλους που είναι μη γήινοι. Δεν μπορώ να πω συγκεκριμένα.
Σε 5 χρόνια πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου;
Περισσότερο ώριμο σε κάποια πράγματα, επαγγελματικά να έχω μεγαλώσει τη διαδρομή μου μέσα από ρόλους που θα ήθελα περισσότερο να κάνω. Να έχω συνεργαστεί με ανθρώπους που θα έχω να μάθω πράγματα.
Αισιόδοξος ή απαισιόδοξος;
Μονόδρομος για μένα είναι η αισιοδοξία. Η απαισιοδοξία είναι όταν λοξοδρομούμε κάποια φορά από αυτούς τους δρόμους. Λοξοδρομώ αλλά ο δρόμος μου είναι ένας.
Δηλαδή βλέπεις το ποτήρι γεμάτο;
Όταν δεν το βλέπω μισοάδειο.
Όταν μπήκες στο χώρο αυτό γίνονταν πολλές παραγωγές τόσο στην τηλεόραση όσο και στο θέατρο. Τι διαφορές βλέπεις;
Βλέπω μεγάλη διαφορά στην ποιότητα δυστυχώς. Βλέπω όμως περισσότερη προσπάθεια από την άλλη για το καλύτερο. Γιατι δεν συγχωρούνται πλέον τα πράγματα, ακριβώς γιατί δεν υπάρχει η δυνατότητα “εντάξει μωρέ θα το κάνουμε του χρόνου”. Επειδή μιλάμε για το τώρα και δίνουμε έμφαση στο τώρα μας, γίνονται μεγαλύτερες και πιο φιλότιμες προσπάθειες. Υπάρχει μεγαλύτερη θέληση από τους παραγωγούς. Αυτό που θέλουν να κάνουν να το κάνουν σωστά.
Θα άφηνες το επάγγελμά σου για κάτι άλλο ή ήταν κάτι που ήθελες να κάνεις από μικρός και δεν συμβιβάζεσαι με κάτι άλλο;
Δεν ήμουν έτσι από μικρός. Ούτε τώρα είμαι της άποψης, αυτό ή τίποτα άλλο. Είναι πως οτιδηποτε άλλο κι αν κάνω, που ενδεχομένως θα ήθελα αργότερα να κάνω κάτι επιχειρηματικό ή να ασχοληθώ με κάποιο άλλο είδος τέχνης, την υποκριτική,το θέατρο τα θέλω στη ζωή μου. Είναι το πιο ωραίο παιχνίδι και ονομάζεται παράλληλα δουλειά.
Έχεις φόβους;
Νομίζω ότι ο μεγαλύτερος φόβος είναι ο ίδιος ο φόβος. Πολλά πράγματα φοβάμαι ή δε φοβάμαι. Αλλά νομίζω ότι ο πιο μεγάλος ανασταλτικός παράγοντας είναι ο ιδιος ο φόβος οπότε τον αποφεύγω. Δεν θέλω φόβο. Κι όταν έρχεται προσπαθώ να βγω πάνω από αυτό.
Έχεις περάσει από το στάδιο της κατάθλιψης;
Έχω φλερτάρει όπως όλος ο πλανήτης νομίζω. Δεν έχω σταθεί.
Τι σε κάνει να είσαι στα κάτω σου;
Μία κακή στιγμή, μία όχι καλή επικοινωνία με έναν άνθρωπο, με έναν συνάδελφό μου, μία όχι καλή μου απόδοση στο θέατρο. Πολλά πράγματα.
Τι θα ήθελες να αλλάξεις από τον χαρακτήρα σου;
Θα ήθελα να οξύνω τα καλά μου και να δουλεύω τα κακά. Ειμαι εγωιστής, πολλές φορές παραπάνω από ότι θα έπρεπε. Αυτό θα ήθελα να αλλάξω. Είμαι ξεροκέφαλος.
Τα καλά σου ποια είναι; Αυτά τα οποία σου επισημαίνουν οι φίλοι σου.
Η αυστηρότητά μου μερικές φορές είναι το καλό μου και το κακό μου παράλληλα. Μη μου χαλάσεις όμως κάτι που έχουμε συμφωνήσει και οι δύο ότι είναι αυτό. Μη μου το χαλάσεις… εκεί βγάζω δόντια. Εκεί με πιάνει το δίκιο μου. Με την αδικία έχω πρόβλημα.
Σκέφτεσαι τον εαυτό σου μπαμπά;
Θα μπορούσε να με λιώσει η λέξη μπαμπά από το στόμα του παιδιού. Έτσι νομίζω. Μου αρέσουν τα παιδιά, τα αγαπάω. Έχω ανασφάλειες όσον αφορά στην υπομονή μου. Δεν ξέρω αν θα είχα την υπομονή που πρέπει.