Online Επικοινωνία του Πολιτισμού στην Artens

To Σεμινάριο Πολιτιστικής Επικοινωνίας που εισηγείται στην Artens o κοινωνιολόγος, θεατρικός συγγραφέας και Διευθυντής Επικοινωνίας & Προβολής του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν, Άρης Ασπρούλης, ακολουθώντας τις οδηγίες για την αντιμετώπιση και τον περιορισμό της διασποράς του COVID-19 τη φετινή άνοιξη θα πραγματοποιηθεί online.

Online Επικοινωνία του Πολιτισμού στην Artens

Το μάθημα, πρόκειται να επικεντρωθεί σε θεωρητικές προσεγγίσεις και πρακτικά ζητήματα, εργαλεία εργασίας και τεχνικές επικοινωνίας, προσφέροντας στους ενδιαφερόμενους τα κατάλληλα εμπειρικά κλειδιά για να κατανοήσουν το πώς επικοινωνείται ένα έργο τέχνης, ένας καλλιτέχνης, μια καλλιτεχνική δράση, ένας καλλιτεχνικός θεσμός ή οργανισμός και ένα πολιτιστικό γεγονός. Στόχος είναι οι συμμετέχοντες να αποκτήσουν πλήρη εικόνα για το πώς χτίζεται από την αρχή έως το τέλος η επικοινωνία μιας καλλιτεχνικής δράσης: από την κατασκευή της είδησης και τη δημιουργία της εικόνας – ταυτότητας, στη σύνταξη του δελτίου τύπου, στο στήσιμο της φωτογράφισης και την επεξεργασία των εικόνων, στην εύρεση χορηγών επικοινωνίας και στο κλείσιμο συνεντεύξεων κ.ο.κ.

Πώς κατασκευάζουμε μια πολιτιστική είδηση; Πώς δημιουργούμε την Εικόνα μιας καλλιτεχνικής δράσης, ενός έργου τέχνης, ενός καλλιτέχνη ή ενός πολιτιστικού θεσμού – οργανισμού; Πώς συντάσσουμε ένα Δελτίο Τύπου; Πώς διαμορφώνουμε το «σώμα» ενός E–mail ώστε να είναι ελκυστικό στον παραλήπτη; Πώς «κλείνονται» οι συνεντεύξεις, τα αφιερώματα, οι παρουσιάσεις; Πώς στήνουμε μια πετυχημένη φωτογράφιση; Ποια η διαφορά μεταξύ video teaser και video trailer; Τι πρέπει να προσέξουμε στην εγγραφή ενός ραδιοφωνικού σποτ; Πότε υπάρχει και πότε πρέπει να δημιουργηθεί εκ νέου το target group μιας παράστασης; Είναι σωστός ο όρος «target group» στον Πολιτισμό ή μιλάμε για «reference groups»; Ποιοι είναι οι «σημαντικοί άλλοι» (significant others) που διαμορφώνουν τις τάσεις; Ποιες είναι οι ουσιώδεις διαφορές ανάμεσα στο marketing, το promotion, το communication και το publicity; Τι είναι το media shop; Πώς διαχειριζόμαστε την επικοινωνία ενός πολιτιστικού θεσμού, ενός καλλιτέχνη ή ενός έργου τέχνης; Ποιες στρατηγικές αναπτύσσουμε σε κάθε περίπτωση, ποια εμπόδια συναντάμε και πόσο σημαντικές είναι οι έννοιες «ταυτότητα» και «αισθητική» κατά τη μετατροπή ενός πολιτιστικού αγαθού σε προϊόν επικοινωνίας; Πώς δημιουργούμε και πώς συντηρούμε τη σχέση ενός πολιτιστικού οργανισμού ή ενός καλλιτέχνη με το κοινό του; Πώς εξηγείται, εν μέσω κρίσης, το φαινόμενο του πληθωρισμού των χώρων που διεκδικούν τον ελεύθερο χρόνο των ανθρώπων και πώς αντιμετωπίζεται επικοινωνιακά το φαινόμενο αυτό; Με ποιο τρόπο κατασκευάζουμε την ταυτότητα και με ποιο καταστρώνουμε το branding ενός πολιτιστικού οργανισμού; Ποιες είναι οι τάσεις, οι μόδες και ποια ακόμη τα συνήθη λάθη στην επικοινωνία ενός πολιτιστικού προϊόντος; Τέλος, ποια τα όπλα μας για να αντιμετωπίζουμε τις στιγμές της κρίσης (Crisis Management);

Για να απαντηθούν σε βάθος τα παραπάνω ερωτήματα, θα δοθούν απτά παραδείγματα μέσα από τη βιβλιογραφία, ελληνική και διεθνή, αλλά και από μια μεγάλη ιδιωτική συλλογή από βίντεο και εικόνες που θα μελετηθούν κατά τη διάρκεια των μαθημάτων. Ο τρόπος με τον οποίο εξετάζονται οι έννοιες που λαμβάνουν χώρα στο σεμινάριο διέπεται από τις αρχές της Κριτικής Προσέγγισης σχετικά με τη βιομηχανία του θεάματος και το πώς αυτή συνδέεται με μια ευρύτερη χάραξη πολιτιστικής πολιτικής. Βασικές παράμετροι ανάλυσης είναι: το αισθητικό ζήτημα σε σχέση με το αστικό τοπίο και την ψυχολογία των ανθρώπων, η ιδιαιτερότητα του πολιτιστικού αγαθού ως προϊόντος προς πώληση, η αλληλεπίδραση της επικοινωνίας με τα άλλα μέρη που διαμορφώνουν ένα πολιτιστικό προϊόν (όπως η Διεύθυνση Παραγωγής, η Καλλιτεχνική Διεύθυνση κ.ο.κ.), η δύναμη της εικόνας των Μέσων -και δη των Νέων Μέσων (όπως τα Social media)- και η παραδοχή ότι η σχέση μεταξύ κοινού και τέχνης δημιουργεί μια κατεξοχήν ανορθολογική αγορά στον χώρο του πολιτισμού, την οποία οφείλουμε να λαμβάνουμε υπ’ όψιν μας σε κάθε ενέργεια και ανάλυση που αφορά στην Πολιτιστική Επικοινωνία.

Την τελευταία ώρα του μαθήματος φιλοξενείται -σε ζωντανή σύνδεση από το σπίτι του- ένας ειδικός καλεσμένος από τον χώρο του πολιτισμού, ο οποίος με την εμπειρία του φωτίζει πτυχές της Πολιτιστικής Επικοινωνίας οι οποίες κρίνονται ως χρήσιμες για την πλήρη κατανόηση των εννοιών και των πρακτικών που αναπτύσσονται στο μάθημα.

Καλεσμένοι με αλφαβητική σειρά είναι οι:

Μαριάννα Κάλμπαρη (Καλλιτεχνική Διευθύντρια – ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΡΟΛΟΥ ΚΟΥΝ)

Τώνια Καράογλου (Κριτικός Θεάτρου – ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ)

Γεωργία Οικονόμου (Αρχισυντάκτρια Πολιτισμού – INFOWOMAN)

Έρρικα Ρούσσου (Αρχισυντάκτρια Πολιτισμού – ATHENS VOICE)

Βασιλική Τρουφάκου (Ηθοποιός)

Μιλτιάδης Φιορέντζης (Ηθοποιός)

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΕΙΣΗΓΗΤΗ

Ο Άρης Ασπρούλης είναι Διευθυντής Επικοινωνίας & Προβολής Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν, Υποψήφιος Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Θεατρικός Συγγραφέας

Σπουδές

Αριστούχος Κοινωνιολογίας (2002 – 2006), με μεταπτυχιακή ειδίκευση στην Εφαρμοσμένη Κοινωνική Πολιτική (2006 – 2008), στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Υποψήφιος Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας, σήμερα, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, με επιστημονικό αντικείμενο την Κοινωνιολογία της Εργασίας.

Επαγγελματική Εμπειρία

Από το 2006 εργάζεται ως Υπεύθυνος & Σύμβουλος Επικοινωνίας / Publicist, δημιουργώντας τη δημόσια εικόνα καλλιτεχνικών δράσεων (παραστάσεις / συναυλίες / βιβλία / φεστιβάλ / εκθέσεις), προσώπων και οργανισμών, μέσα από έναν επικοινωνιακό σχεδιασμό που λειτουργεί ως προέκταση του έργου τέχνης, του καλλιτέχνη ή του οργανισμού που προβάλλεται, με υψηλή αισθητική συνέπεια και εξειδικευμένη αντιμετώπιση βάσει της ιδιαιτερότητας που απαιτεί η εκάστοτε καλλιτεχνική πρόταση. Έχει συνεργαστεί με το Ελληνικό Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου, το Εθνικό Θέατρο, τη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, το Φεστιβάλ Φιλίππων, την εταιρεία παραγωγής «Λυκόφως», το ‘BIOS – εξερευνώντας τον αστικό πολιτισμό’ και με τους περισσότερος θεατρικούς χώρους της Αθήνας. Αναφέρονται, ενδεικτικά, με χρονολογική σειρά:

Από το 2006 έως το 2011 διετέλεσε Υπεύθυνος Επικοινωνίας και Δραματουργικής Έρευνας της πολιτιστικής / επιστημονικής πλατφόρμας UrbanDig Project
Από το 2009 έως το 2017 διετέλεσε Υπεύθυνος Επικοινωνίας της θεατρικής / εικαστικής ομάδας «bijoux de kant» συμμετέχοντας στη δραματουργία και την επιλογή ρεπερτορίου του θιάσου
Το 2010 και το 2012 διετέλεσε Σύμβουλος Επικοινωνίας του Φεστιβάλ για την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος που διοργάνωσε η ΕΥΔΑΠ στο Φράγμα του Μαραθώνα
Από το 2010 έως το 2012 διετέλεσε Υπεύθυνος Επικοινωνίας του Φεστιβάλ Νάξου
Από το 2012 έως σήμερα διατελεί Σύμβουλος Επικοινωνίας του Φεστιβάλ Φιλίππων
Τη σεζόν 2012-2013 διετέλεσε Υπεύθυνος Επικοινωνίας του νεοσύστατου πολυχώρου «Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων», συμμετέχοντας και στη δημιουργική ομάδα για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση του καλλιτεχνικού προγραμματισμού
Από το 2014 έως το 2017 διατέλεσε Σύμβουλος Επικοινωνίας του διεθνούς φεστιβάλ «Santorini Arts Factory»
Από το 2014 έως το 2019 διατέλεσε Σύμβουλος Επικοινωνίας της εταιρείας παραγωγής «Λυκόφως»
Από το 2014 έως σήμερα διατελεί Διευθυντής Επικοινωνίας & Προβολής στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν
Το 2015 διετέλεσε Υπεύθυνος Επικοινωνίας του διεθνούς φεστιβάλ σκηνοθετών «World Wide Directors’ Lab Festival»
Το 2017 διετέλεσε Σύμβουλος Επικοινωνίας του νεοσύστατου «Φεστιβάλ στην Θάλασσα» τους Δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας αναλαμβάνοντας εξολοκλήρου και τον καλλιτεχνικό προγραμματισμό των θεατρικών παραστάσεων που πραγματοποιήθηκαν στις διατηρητέες πρώην βιομηχανικές εγκαταστάσεις του παλιού εργοστασίου Λιπασμάτων.

Διδακτική / Ερευνητική Εμπειρία

Έχει συμμετάσχει από το 2002 έως σήμερα σε ερευνητικά προγράμματα του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) και του Κέντρου Κοινωνικής Μορφολογίας & Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου (ΚΕΚΜΟΚΟΠ)
Έχει πραγματοποιήσει διαλέξεις σε ακαδημαϊκά συνέδρια στην Ελλάδα και την Αγγλία (Πανεπιστήμια Νιούκαστλ, Ντάραμ και Ροέχαμπτον),
Έχει διδάξει Κοινωνιολογία της Εργασίας στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας
Έχει δημοσιεύσει στα επιστημονικά περιοδικά «Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών», «Επιστημονική Θεώρηση: Κοινωνική Συνοχή & Ανάπτυξη» και στις εκδόσεις «Σοκόλη»
Το 2016 και το 2017 εισηγήθηκε στο ‘BIOS – εξερευνώντας τον αστικό πολιτισμό’ το Masterclass «Η επικοινωνία μιας παράστασης»
Από το 2018 έως σήμερα εισηγείται στην ιδιωτική σχολή ‘Artens – Σεμινάρια για τις Τέχνες και τον Πολιτισμό’ το μάθημα «Επικοινωνία του Πολιτισμού».

Συγγραφική εμπειρία

Ως θεατρικός συγγραφέας έχει γράψει -μαζί με τη σκηνοθέτιδα Ιόλη Ανδρεάδη- 10 θεατρικά έργα (5 πρωτότυπα και 5 διασκευές) τα οποία έχουν ανέβει σε Ελλάδα, Λονδίνο και Νέα Υόρκη και κυκλοφορούν στα βιβλιοπωλεία από την Κάπα Εκδοτική

Πρωτότυπα έργα

2015 – «Οικογένεια Τσέντσι» (Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης)
2016 – «Διακόσιες δέκα χιλιάδες οκάδες βαμβακιού – μια παράσταση στο αρχείο» (Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς – ΠΙΟΠ)
2016 – «Young Lear» (Φεστιβάλ Αθηνών, Πειραιώς 260)
2017 – «Ένας άνθρωπος επιστρέφει στην πατρίδα του πιστεύοντας ότι θα τον σκοτώσουν και τον σκοτώνουν» (Θέατρο Τέχνης, Υπόγειο)
2019 – «Στη μνήμη ενός μικρού παιδιού» (Άσυλο Ανιάτων Αθηνών & Jubilee Theatre – University of Roehampton – London UK)

Διασκευές έργων

2017 – «Όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα» των Ντάνκαν ΜακΜίλαν και Τζώνυ Ντόναχο (Θέατρο του Νέου Κόσμου & Hellenic Centre – London)
2017 – «Ίων» του Ευριπίδη (Φεστιβάλ Φιλίππων, Θέατρο Ιδέα, Βόρεια Κλιτύ Ακρόπολης & The Tank Theatre– New York)
2018 – «O Μισάνθρωπος» του Μολιέρου (Σύγχρονο Θέατρο)
2019 – «Πόλεμος και Ειρήνη» του Λέοντος Τολστόι (Δημοτικό Θέατρο Πειραιά)
2020 – «Περηφάνια και Προκατάληψη» της Τζέην Όστεν (Θέατρο Αλκυονίς)

Διακρίσεις

Το 2016 η Athens Voice τον παρουσίασε ως τον «άνθρωπο που βρίσκεται πίσω από τις παραστάσεις της πόλης και μας στέλνει τα καλύτερα δελτία τύπου» https://www.athensvoice.gr/culture/theater/329016_aris–asproylis–o–anthropos–piso–apo–tis–parastaseis–tis–polis
Το 2019 η Boussias Communications τον συμπεριέλαβε στους 72 opinion leaders που επέλεξε για την ειδική πολυτελή έκδοση “Luxury Shapers – οι οραματιστές της πολυτέλειας”.
Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς κλήθηκε από την Ελληνική Ένωση Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών να συμμετάσχει στην ημερίδα «Οι κριτικοί, το θέατρο και η νέα αγορά: η ανατομία μιας αβέβαιης σχέσης» που πραγματοποιήθηκε στο Φεστιβάλ Αθηνών, με την ομιλία «Η θεατρική κριτική ως εργαλείο προβολής και επικοινωνίας. Ένας σύντομος κοινωνιολογικός στοχασμός πάνω στη δύναμη της γνώμης, τους σημαντικούς άλλους (significant others) και τις ομάδες αναφοράς (reference groups) στη νέα θεατρική αγορά της Αθήνας».