Ο Νικόλας Σμυρνάκης είναι συγγραφέας, δημιουργός της φιλοσοφίας του Ανθρώπου στο ΝηΣί (IslandofMan Philosophy) και ιδρυτής του IslandofMan Academy. Σπούδασε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΑΣΟΕΕ) και είναι κάτοχος τίτλου MBA (International MBA – ΑΣΟΕΕ). Για σειρά ετών δίδασκε το μάθημα «Στρατηγική και Καινοτομία» σε κολέγιο. Έχει διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς (ποίησης, μυθιστορήματος, διηγήματος) και έχει λάβει δύο βραβεία διαδικτύου e-awards (καλύτερο άρθρο και συλλογικό συγγραφικό έργο). To 2024 έλαβε το βραβείο Public στην κατηγορία Σύγχρονη Ελληνική Ποίηση για το έργο Τα γράμματα της Αγάπης (εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ). Έχει υπάρξει δύο φορές ομιλητής στο TEDx. Με τις ομιλίες του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό έχει απευθυνθεί σε χιλιάδες ανθρώπους. Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν 7 βιβλία του: Η επιτυχία κρυβόταν στο κομοδίνο μου, Να ευτυχήσω για να πετύχω ή να πετύχω για να ευτυχήσω;, Γράψε τη δική σου Ιστορία, Τυρίνος: ο κλέφτης φόβων (παραμύθι), Η Αλήθεια, Τα γράμματα της Αγάπης, Ψέματα που μας έμαθαν για Αλήθειες.
Ο Νικόλας Σμυρνάκης στο travelgirl.gr: “Όσο πρόβλημα είναι η υπερβολική αρνητικότητα άλλο τόσο είναι και η υπερβολική θετικότητα”
Ο αγαπημένος συγγραφέας μίλησε στο travelgirl.gr για το νέο του βιβλίο “Ψέματα που μας έμαθαν για αλήθειες” ενώ αναφέρθηκε στους λόγους που είναι καλό να το διαβάσουμε!
1. Το νέο σας βιβλίο, από τις εκδόσεις Διόπτρα, Ψέματα που μας έμαθαν για αλήθειες, διαποτισμένο από προσωπικές εμπειρίες και με αναφορές σε δεκάδες στοχαστές και στο έργο τους (Νίτσε, Σοπενχάουερ, Καζαντζάκης, Ντεκάρτ κ.ά.), προσφέρει μια φιλοσοφική και παράλληλα βαθιά εμπνευσμένη ματιά για τον κόσμο. Λίγα λόγια για αυτό;
Στο βιβλίο καταγράφω 23 ψέματα που μας έμαθαν για αλήθειες. «23 ιδέες για να δούμε τον κόσμο… ανάποδα», όπως θα διαβάσουμε στον υπότιτλο. Νομίζω, όλοι έχουμε κουραστεί από κάποιες βαθυστόχαστες σοφίες που περνούν από γενιά σε γενιά και κανείς δεν μπαίνει στη διαδικασία να τις κρίνει, καθώς και από πολλά ανόητα κλισέ που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο.
Αρκετά από τα ψέματα όπου έχουμε πέσει στην παγίδα τους τα διδαχτήκαμε από τις αυθεντίες της πρώτης νιότης, δηλαδή τους γονείς και τους δασκάλους. Έπειτα από την κοινωνία. Τα τελευταία χρόνια οι influencers στα κοινωνικά δίκτυα επηρεάζουν και δημιουργούν πρότυπα που πολλές φορές είναι άκρως επιφανειακά.
Για να είμαι δίκαιος, προτείνω η διαδικασία «Όλα είναι ένα ψέμα μέχρι αποδείξεως του εναντίου» να ξεκινήσει απ’ όσα θα διαβάσει κάποιος μέσα στο βιβλίο.
2. Πώς πήρατε την απόφαση να γράψετε ένα τέτοιο βιβλίο με τη συγκεκριμένη θεματολογία;
Από μικρός είχα την τάση να αμφισβητώ όσα οι άλλοι μου «πουλούσαν» ως αυτονόητα. Ωριμάζοντας συνειδητοποίησα ότι η πλειοψηφία έχει άδικο όταν διατείνεται ότι έχει πάντα δίκιο.
Οι δάσκαλοί μας έμαθαν όσα γνωρίζουν από τους παππούδες τους, δηλαδή από εκείνους που δεν ήξεραν. Και εκείνοι από τους δικούς τους. Τελικά ποιος είναι ο πρώτος μας δάσκαλος; Ο προ-προ-προ… προπάππος μας; Πόσο πίσω πάει αυτή η ιστορία; Ποιος μας έμαθε κανόνες συμπεριφοράς και αρχές διαχείρισης ανθρώπινων σχέσεων; Μήπως ο Νεάντερταλ πρόγονός μας; Ίσως γι’ αυτό τόσο συχνά οι αντιδράσεις μας, ειδικά στις σχέσεις, διέπονται από τη φιλοσοφία «ουγκ».
3. Άραγε πόσες ιδέες υπάρχουν γύρω μας που τις θεωρούμε αδιαμφισβήτητες γιατί έτσι μας τις δίδαξαν;
Πολλές. Ιδέες που έγιναν πρότυπα, πρότυπα που έγιναν στερεότυπα. Ρούχα που δεν διαλέξαμε, μα ακόμα φοράμε. Ρούχα που δεν είναι καν του στιλ μας. Ίσα ίσα έχουν γίνει στενοί κορσέδες που καταπιέζουν το σώμα και το πνεύμα μας.
Αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους που έγραψα αυτό το βιβλίο. Γιατί υπάρχει κόσμος εκεί έξω που κουράστηκε να «φορά» τις απόψεις των άλλων. Κι εγώ ανάμεσά τους.
Έχει έρθει η ώρα να πετάξουμε από πάνω μας αυτούς τους νοηματικούς κορσέδες για να αναδείξουμε τη δική μας ουσία είτε πρόκειται για τις σεξουαλικές μας προτιμήσεις, πεποιθήσεις, τη φιλοσοφία ζωής μας, τα όνειρά μας είτε για τη δουλειά που θέλουμε να κάνουμε, τους ανθρώπους που επιθυμούμε ή δεν επιθυμούμε κοντά μας.
4. «Πρέπει να βλέπεις τα πράγματα θετικά». Αρκετοί μάς το λένε μέχρι τώρα σε άσχημες μέρες. Μέσα στο βιβλίο το θίγετε. Ποια είναι η δική σας άποψη;
Σε κάθε «σκέψου θετικά» που ακούς εκεί έξω δεν σας γεννιέται ένα αυθόρμητο «βρε, άντε και…»; Πώς να τα βλέπουμε θετικά αφού δεν είναι; Όσο πρόβλημα είναι η υπερβολική αρνητικότητα άλλο τόσο είναι και η υπερβολική θετικότητα.
Φυσικά δεν προτείνω να πάμε στο άλλο άκρο, να βλέπουμε τα πράγματα μίζερα. Αν όμως βλέπουμε τα πράγματα μόνο θετικά είναι σαν να κρύβουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί, σαν να στρουθοκαμηλίζουμε. Αισιοδοξία δεν είναι να λέμε «όλα θα πάνε καλά», αλλά όταν δεν πάνε καλά, να το συνειδητοποιούμε και να αντιδράμε! Όπως ο πόνος σε οδηγεί στον γιατρό, έτσι και τα «αρνητικά» συναισθήματα αποτελούν ενδείξεις ότι χρειάζεται να κάνουμε αλλαγές.
Πολλοί έχουμε πέσει κάποια στιγμή στην παγίδα να νομίζουμε ότι τα πράγματα θα φτιάξουν, απλώς και μόνο γιατί έτσι πιστεύαμε. Δεν πήγε πολύ καλά αυτό. Και μάθαμε (συγγνώμη, Κοέλιο). Επομένως σημαντικό είναι να βλέπουμε τα πράγματα απ’ όλες τις πλευρές και να αντιδράμε αναλόγως.
5. Ένα άλλο κλισέ που ακούμε τελευταία είναι το εξής: «Αν δεν αγαπήσεις πρώτα τον εαυτό σου, δεν μπορείς να αγαπήσεις τους άλλους». Θίγετε και αυτό σε ένα κομμάτι του βιβλίου.
Δηλαδή, τι προτείνουν; Να απομονωθούμε κάπου για έξι, επτά χρόνια, να ζήσουμε σαν ερημίτες, μέχρι να καταφέρουμε να μας αγαπήσουμε; Μόνοι μας θα το κάνουμε αυτό; Και μετά, μόλις ολοκληρώσουμε τη διαδικασία αυτοαγάπης, μόνο τότε θα ριχτούμε ξανά στον στίβο των σχέσεων; Τότε μονάχα θα είμαστε έτοιμοι; Ή τότε θα είμαστε αγρίμια ανίκανα να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε;
Ε, λοιπόν, όχι. Δεν αγαπάς πρώτα εσένα και μετά τους άλλους. Ταυτόχρονα γίνονται αυτά. Φροντίζεις εσένα, μα συνάμα προσφέρεις στους άλλους. Και ακριβώς επειδή δίνεις αγάπη, λαμβάνεις από εκείνους που εκτιμούν την προσφορά σου χαμόγελα, λόγια ευγνωμοσύνης, ενδιαφέρον, φροντίδα, χρόνο. Και όλα αυτά τα «δώρα» από τους αγαπημένους σου μετατρέπονται σταδιακά σε αυτοπεποίθηση, αυτοεκτίμηση, αυταξία, σε υλικά δηλαδή για να χτίσεις τη σχέση σου μ’ εσένα. Για να σε αγαπήσεις. Αντλείς από την αγάπη που έδωσες.
6. Τι θα αποκομίσουμε όσοι διαβάσουμε το βιβλίο;
Ο κάθε αναγνώστης θα κρατήσει και κάτι διαφορετικό, ακριβώς γιατί ο καθένας είναι μια ξεχωριστή οντότητα. Οι ιδέες αυτού του βιβλίου δεν είναι ιδέες αυθεντίας. Δεν κουνάει κανείς το δάχτυλο.
Το βιβλίο αποτελεί μια πρόταση για μια νέα φιλοσοφία ζωής στην οποία η λύπη, η δυσκολία, το πρόβλημα, ακόμα και η δυστυχία αποτελούν κομμάτι της ευτυχίας μας. Μια ευτυχία βασισμένη στα δίπολα (καλό κακό, λύπη, χαρά). Άλλωστε ο λόγος ύπαρξης των άκρων είναι για να φτάσεις κάπου στη μέση. Καθώς προχωρά κάποιος στην ανάγνωση θα δει ότι η έννοια του νοήματος παραλαμβάνει τον πυρσό από την Ευτυχία. Το νόημα είναι η νέα ευτυχία.
Το βιβλίο αυτό αμφισβητεί όσα ξέρουμε ως αλήθεια και προκαλεί τον συνοδοιπόρο αναγνώστη να ξεχωρίσει τι είναι δικό του και τι ξένο, φυτευτό, σύμβαση, στερεότυπο, συνήθεια, πλάνη, κεκαλυμμένο ψέμα. Μα και να αφουγκραστεί την αλήθεια των συνανθρώπων του.
Προτείνει ένα μοντέλο διανόησης βασισμένο στην κριτική σκέψη. Έχει επίκεντρο τον άνθρωπο. Αυτόν που γίνεται ο αναίμακτος καταστροφέας των παλιών αυτονόητων. Τον άνθρωπο που μέσα του τα αλλάζει όλα. Κι όποιος τ’ αλλάζει όλα μέσα του, αλλάζει τον κόσμο γύρω του.