Η Άννα Θεοδωρή αγαπάει τα ταξίδια. Ένα από αυτά που δεν θα ξεχάσει ποτέ είναι στην Κρήτη και συγκεκριμένα στα Μάταλα Ηρακλείου. Ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριό όπου κυριαρχούν τα χρώματα, τα όνειρα και η ανεμελιά με θέα το Λιβυκό πέλαγος!
Γράφει η Άννα Θεοδωρή
Όταν κάποιος επισκεφτεί την Κρήτη δεν ξέρει πραγματικά τι να πρωτοεξερευνησει! Όμορφες πόλεις και γραφικά χωριά σε όλο το νησί του κινούν το ενδιαφέρον, αλλά και την περιέργεια, όμως οι λιγοστές ημέρες άδειας από την δουλειά, δεν του αρκούν για να τα απολαύσει. Τι να επιλέξει βουνό ή θάλασσα;
Στο νοτιότερο κομμάτι του νομού Ηρακλείου, 1 ώρα από το κέντρο της πόλης, βρίσκεται ένα παραθαλάσσιο χωριό, τα Μάταλα, με σήμα κατατεθέν τις σπηλιές του. Πάνω τους χτυπούν με μανία τα κύματα του Λιβυκού πελάγους κυρίως το χειμώνα! Ένα χωριό με μεγάλη ιστορία και κυρίως διάσημο ως τόπος διαμονής των χίπηδων τις δεκαετίες 1960 και 1970.
Λέγεται πως οι λαξευμένοι βράχοι χρησιμοποιήθηκαν και σαν χριστιανικοί τάφοι κατά την ρωμαϊκή περίοδο. Πιθανόν προϊστορικά να λειτούργησαν και ως κατοικίες. Την περίοδο του 1960 στα Μάταλα χτυπούσε η καρδιά του χίπικου κινήματος. «Παιδιά των λουλουδιών» από όλο τον κόσμο ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στις σπηλιές. Εφημερίδες της εποχής χαρακτήριζαν τους χίπιδες ως διαστροφικούς, καθώς «εντός των σπηλαίων ελάμβανον χώραν ακατανόμαστα όργια μεταξύ των νέων και των νεανίδων […] οργιάζοντες παραδεδομένοι εις την χασισοποτίαν». Το Μάιο του 1970 οι χωροφύλακες της χούντας εισβάλουν στο ψαροχώρι και οι «χίπιδές ταραξίες» πατάσσονται.
Σήμερα τα Μάταλα κρατούν τον εναλλακτικό τους χαρακτήρα, παρότι έχουν αξιοποιηθεί τουριστικά. Καφετέριες και μπαράκια σαν βγαλμένα από εκείνη την εποχή ταξιδεύουν τον επισκέπτη στο παρελθόν. Στην εισοδο του χωριού δεσπόζει ένα σκαλιστό δέντρο, στο οποίο έδωσε μορφή ο καλλιτέχνης Σπύρος Στεφανάκης.
Οι σπηλιές είναι πλέον επισκέψιμες ως αρχαιολογικός χώρος. Κάτω από αυτές απλώνεται παραλία 300 μέτρων, σε σχήμα ημικύκλιου με γαλαζοπράσινα νερά, ψιλή άμμο και πολύ καλά οργανωμένη με ξαπλώστρες ομπρέλες γήπεδο beach volley και snack bars.
Σύνθημά της το «Today is life, tomorrow never comes»!
Τον Ιούνιο εκεί πραγματοποιείται και το ετήσιο τριήμερο φεστιβάλ, όπου ντόπιοι αλλά και ξένοι περνούν τις ημέρες αυτές στην παραλία σε σκηνές, απολαμβάνοντας τις καθημερινές δραστηριότητες αλλά και τις βραδινές συναυλίες.
Από τον Ιούνιο η τουριστική κίνηση ξεκινά και κορυφώνεται τον Αύγουστο. Ξενοδοχεία για όλα τα βαλάντια και τις ανάγκες, καφετέριες, μπαρ, εστιατόρια και ταβέρνες, που κρέμονται κυριολεκτικά πάνω από τη θάλασσα, γεμίζουν με κόσμο με πολλούς να αναπολούν τις περασμένες στιγμές.
Καταστήματα λαϊκής τέχνης καλούν τον επισκέπτη να πραγματοποιήσει τα ψώνια του. Στις 15 Αυγούστου γιορτάζει και η εκκλησία του χωριού «Κοιμήσεως της Θεοτόκου», όπου και ευλογούνται δεκάδες άρτοι.
Η παλιά εκκλησία ξεπροβάλλει μέσα από ένα βράχο με τα ενετικά έγγραφα να την αναφέρουν ως «la Madonna di Matala».
Αν δεν επιθυμείς να πληρώσεις ομπρέλα αράζεις με την ψάθα σου κάτω από τα αλμυρίκια στην αριστερή πλευρά της παραλίας.