Liederabend: Οι βραδιές λυρικού τραγουδιού στο Μέγαρο συνεχίζονται

Οι βραδιές λυρικού τραγουδιού στο Μέγαρο συνεχίζονται τον Μάρτιο με το ρεσιτάλ της σοπράνο Μυρσίνης Μαργαρίτη και του βαρύτονου Τάση Χριστογιαννόπουλου. Οι δύο έλληνες λυρικοί ερμηνευτές που διαπρέπουν εδώ και χρόνια στο εξωτερικό τραγουδώντας πρωταγωνιστικούς ρόλους σε γνωστές όπερες, επιστρέφουν την Τετάρτη 16 Μαρτίου στις 8:30 μ.μ. στην Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος, έναν ιδανικό μουσικό χώρο με ιδιαίτερη ακουστική που αναδεικνύει με φυσικό τρόπο την ανθρώπινη φωνή.

Liederabend: Οι βραδιές λυρικού τραγουδιού στο Μέγαρο συνεχίζονται

Οι δύο καλλιτέχνες, σε αυτή τη βραδιά που είναι αφιερωμένη στο γερμανικό λιντ της μεταρομαντικής εποχής αλλά και των αρχών του 20ού αιώνα, υποδέχονται στη σκηνή τον Νίκο Αθηναίο. Ο γνωστός μαέστρος θα τους πλαισιώσει, με την ιδιότητα του πιανίστα, στα Τραγούδια της Μινιόν για υψίφωνο και πιάνο του Hugo Wolf [Oύγκο Βολφ], στα Τραγούδια ενός οδοιπόρου του Gustav Mahler [Γκούσταφ Μάλερ], στα Δύο τραγούδια για βαρύτονο και πιάνο, έργο 1 του Arnold Schoenberg [Άρνολντ Σαίνμπεργκ] και στα Επτά πρώιμα τραγούδια του Alban Berg [Άλμπαν Μπεργκ].

Λίγα λόγια για το πρόγραμμα

Πλάι σε συνθέτες όπως ο Μπετόβεν, ο Σούμπερτ και ο Σούμαν, o Ούγκο Βολφ (1860-1903) μελοποίησε 51 ποιήματα του Γκαίτε. Ανάμεσά τους τα τέσσερα Τραγούδια της Μινιόν που εντυπωσιάζουν με την καθαρότητα της δραματικής σύλληψης και την καινοτομία του μουσικού ύφους τους. Συνθέτης του ύστερου Ρομαντισμού και πιστός θαυμαστής του Βάγκνερ, ο Βολφ συνέβαλε καθοριστικά στην εξέλιξη του γερμανικού λιντ.

Στα τέσσερα Τραγούδια ενός οδοιπόρου, ο Γκούσταφ Μάλερ (1860-1911) εκφράζει με αγωνιώδη τρόπο την ένταση των συναισθημάτων που του εμπνέει η τραγουδίστρια Γιοχάννα Ρίχτερ, με την οποία ήταν παράφορα ερωτευμένος στα 1883, αλλά δυστυχώς χωρίς ανταπόκριση. Περνώντας από το ένα μελοποιημένο ποίημα στο άλλο, ο Μάλερ περιπλανιέται στα βάθη της ψυχής του. Ξετυλίγει το νήμα μιας προσωπικής αφήγησης που εναλλάσσει τη χαρά και τη γαλήνη με την απογοήτευση και την οδύνη, ενώ υμνεί παράλληλα την ομορφιά της φύσης άλλοτε σε λυρικό και άλλοτε σε δραματικό τόνο.

Τα Δύο τραγούδια για βαρύτονο και πιάνο του Άρνολντ Σαίνμπεργκ (1872-1951) , σε ποίηση Καρλ φον Λέβετσοφ, πρωτοπαρουσιάστηκαν το 1901 στη Βιέννη από τον βαρύτονο Έντουαρντ Γκαίρτνερ και τον συνθέτη Αλεξάντρ Τσεμλίνσκι στο πιάνο. Φαίνεται, όμως, πως ξένισαν τους ακροατές των αρχών του 20ού αιώνα, οι οποίοι αντέδρασαν με επιφυλακτικότητα απέναντι στην πολύ ιδιαίτερη μουσική γλώσσα του μεγάλου βιεννέζου συνθέτη, μια γλώσσα που απομακρύνεται συνειδητά από την κλασική μελωδικότητα δομώντας τους δικούς της κανόνες.

Μαθητής του Σαίνμπεργκ, ο Άλμπαν Μπεργκ (1885-1935) συνέθεσε τα Επτά πρώιμα τραγούδια κατά την περίοδο 1905-8, αρχικά για φωνή και πιάνο και κατόπιν για ορχήστρα. Τα τραγούδια γράφτηκαν στα νεανικά χρόνια του Μπεργκ και, παρά τις εμφανείς επιρροές των Στράους, Βάγκνερ, Βολφ και Σαίνμπεργκ, φανερώνουν την πρωτοτυπία της συνθετικής σκέψης του, που θα εκφραστεί αργότερα μέσα από δύο όπερες-ορόσημα στην ιστορία της μουσικής: την Λούλου και τον Βόυτσεκ.

Η υψίφωνος Μυρσίνη Μαργαρίτη…

… διαθέτει ευρύ ρεπερτόριο που εκτείνεται από το Μπαρόκ έως τη σύγχρονη μουσική. Ο διεθνής Τύπος έχει εκθειάσει τη μουσικότητα, τη δεξιοτεχνία, την καθαρότητα του ήχου και την εντυπωσιακή σκηνική παρουσία της. Μετά το ξεκίνημα της καριέρας της ως Σερπέττα («Η ψευτοκηπουρός») στο Κρατικό Θέατρο του Σάλτσμπουργκ (συμπαραγωγή με το Διεθνές Φεστιβάλ Σάλτσμπουργκ), ακολούθησαν πολυάριθμες εμφανίσεις σε θέατρα και συναυλιακούς χώρους σε Ευρώπη, Μεξικό, Ινδονησία και Κίνα, με καθοριστικές τις εμφανίσεις της στα BBC Proms, στο Κονσέρτχεμπαου του Άμστερνταμ, στο Μποζάρ των Βρυξελλών κ.ά. Κατά το διάστημα 2006-09 ήταν μόνιμο μέλος του σολιστικού ensemble της Όπερας του Χάλλε στη Γερμανία. Έχει ερμηνεύσει, μεταξύ άλλων, Αλτσίνα στο Διεθνές Φεστιβάλ Χαίντελ (Χάλλε, Γερμανία), Μοργκάνα («Αλτσίνα») στο Φεστιβάλ Αθηνών, Κοντέσα («Οι γάμοι του Φίγκαρο») και Βαρώνη στην όπερα «Λεπορέλλα» του Γιώργου Κουρουπού στην ΕΛΣ, Μπελλέτσα («Ο θρίαμβος του χρόνου και της αλήθειας») στο Φεστιβάλ Μπαρόκ της Βαλέττας στη Μάλτα, Αρμίντα («Ρινάλντο»), Aγγελική («Μαινόμενος Ορλάνδος»), Aναστάζιο («Τζουστίνο»), Γυναίκα στην «Ανθρώπινη φωνή» του Πουλένκ, στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου και σε πολλές συναυλίες. Διδάσκει στο Ωδείο Αθηνών και στο Ωδείο Κόνταλυ.

Ο βαρύτονος Τάσης Χριστογιαννόπουλος…

… μελέτησε πιάνο και τραγούδι. Από το 1989 πρωταγωνιστεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και στην Εθνική Λυρική Σκηνή, ενώ παράλληλα εμφανίζεται σε θέατρα του εξωτερικού (Παρίσι, Βερσαλλίες, Λονδίνο, Βερολίνο, Βιέννη, Νέα Υόρκη, Μιλάνο, Βενετία κ.ά.), σε ρόλους όπως Κουρέας της Σεβίλλης, Ντον Τζοβάννι, Μάκβεθ, Φάλσταφ κ.ά. Το βιογραφικό του περιλαμβάνει ακόμη ηχογραφήσεις με πολλές όπερες («Τραβιάτα», «Φάλσταφ», «Ταμερλάνος», «Ξέρξης» κ.ά.) καθώς και με τραγούδια των Σαιν-Σανς, Γκουνό, Λαλό, Αν, Φρανς και άλλων συνθετών, αρκετές από τις οποίες έχουν βραβευτεί διεθνώς. Παράλληλα συνεργάζεται με έλληνες συνθέτες (Ν. Μαμαγκάκης, Μ. Χατζιδάκις, Μ. Θεοδωράκης, Θ. Μικρούτσικος, Γ. Μαρκόπουλος, Ν. Ξυδάκης, Η. Ανδριόπουλος, Ν. Κυπουργός, Γ. Κουρουπός, Ά. Μπαλτάς κ.ά.) και έχει ηχογραφήσει έργα τους. Επίσης, γράφει μουσική ο ίδιος. Έργα του έχουν παιχτεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

O Νίκος Αθηναίος…

… σπούδασε πιάνο (Ζ. Αγελάστου, Μ. Χαιρογιώργου-Σιγάρα) στο Ωδείο Αθηνών, αποκτώντας δίπλωμα πιάνου το 1968. Ταυτόχρονα πήρε μαθήματα θεωρητικών και σύνθεσης από τους Γ. Α. Παπαϊωάννου και Γκύντερ Μπέκερ στην Αθήνα. Με γερμανική υποτροφία, συνέχισε σπουδές πιάνου και διεύθυνσης ορχήστρας στην Ανώτατη Μουσική Σχολή της Κολωνίας (1971-75). Επανέλαβε μαθήματα σύνθεσης με τον Μπέκερ στο Ινστιτούτο «Ρόμπερτ Σούμαν» (Ντίσελντορφ, 1975-78) και θήτευσε δίπλα στον Σέρτζιου Τσελιμπιντάκε. Αρχικά βοηθός αρχιμουσικός στην Όπερα του Μάνχαϊμ, διηύθυνε στη συνέχεια όπερες σε σημαντικά λυρικά θέατρα της Γερμανίας. Ως γενικός μουσικός διευθυντής της Φρανκφούρτης του Όντερ, ανέδειξε την ορχήστρα της πόλης σε πρώτο συμφωνικό σύνολο του Βρανδεμβούργου(σημερινή Βρανδεμβούργια Κρατική Ορχήστρα), με την οποία περιόδευσε ανά την Ευρώπη (1990-2000) και ηχογράφησε έργα κυρίως γερμανών συνθετών αποσπώντας διεθνή βραβεία. Ως προσκεκλημένος αρχιμουσικός έχει διευθύνει τη Φιλαρμόνια και τη Βασιλική Φιλαρμονική του Λονδίνου, την Αγγλική Ορχήστρα Δωματίου, τις Συμφωνικές Ορχήστρες Αμβούργου, Μονάχου κ.ά. Έχει επίσης διευθύνει την ΚΟΑ, την ΚΟΘ, την Ορχήστρα και Χορωδία της ΕΡΤ, την Καμεράτα, τη Συμφωνική Δήμου Θεσσαλονίκης και την Ορχήστρα Πατρών. Υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής του ΜΜΘ (2000-10). Σήμερα είναι γενικός καλλιτεχνικός διευθυντής του Ωδείου Αθηνών και της Ορχήστρας Academica, την οποία διευθύνει.

Έλληνες σολίστ στην Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος

Η βραδιά γερμανικού λιντ της Μυρσίνης Μαργαρίτη και του Τάση Χριστογιαννόπουλου εντάσσεται στο πλαίσιο της σειράς Έλληνες σολίστ στην Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος, η οποία συνεχίζεται στις 23/3 με το ρεσιτάλ του Τρίο Παντούμ (Ανδρέας Παπανικολάου-βιολί, Άγγελος Λιακάκης-βιολοντσέλο, Τίτος Γουβέλης-πιάνο). Στο πρόγραμμα, έργα Liszt [Λιστ], Schnittke [Σνίτκε] και Mendelssohn [Μέντελσον].

Τιμές εισιτηρίων

8 € (φοιτητές, νέοι έως 25 ετών, άνεργοι, ΑμεΑ, 65+, πολύτεκνοι) ● 12 € ● 18 €

Διάρκεια

110 λεπτά (με διάλειμμα)

Στη συναυλία θα τηρηθούν όλα τα προβλεπόμενα μέτρα υγειονομικής προστασίας. Περισσότερες πληροφορίες εδώ:

https://www.megaron.gr/metra–prolipsis–kata–tou–covid-19-sto–megaro–mousikis–athinon/