Την πολιτεία της Κορώνης μπορεί να την συναντήσει κάποιος στη νοτιοδυτική άκρη της Πελοποννήσου. Η γεωγραφική θέση και η αρχιτεκτονική της σύνθεση την κάνουν να είναι απίστευτα γραφική και όσοι την επισκέπτονται μαγεύονται από την ομορφιά της. Με την πρώτη ματιά ο επισκέπτης αντικρίζει το ενετικό κάστρο και το λιμάνι της Κορώνης που επεκτείνεται στα πόδια του οικισμού.
Το κάστρο της Κορώνης που χρονολογείται τον 6 o με 7oμχ αιώνα αποτελεί δείγμα της βενετσιάνικης φρουριακής αρχιτεκτονικής. Ανήκει στην κατηγορία των κάστρων που στο εσωτερικό τους σώζονται οικίες και ναοί . Να σημειωθεί πως το κάστρο κατοικείται ακόμα στις μέρες μας.
Λίγα λόγια για την ιστορία του
Το Κάστρο της Κορώνης είναι το λιγότερο καλά διατηρημένο και δέχθηκε διάφορες τροποποιήσεις από τους εκάστοτε κατακτητές της περιοχής. Κατά την Α’ Ενετοκρατία προστέθηκε ένας μεγάλος περίβολος στα ανατολικά, οικοδομήθηκαν ισχυρά τείχη και ο διπλός ημικυκλικός προμαχώνας στη βορειοανατολική γωνία, με σκοπό την προστασία από την πλευρά της θάλασσας.
Το 1206 οι Ενετοί κατακτούν την Κορώνη και τη χρησιμοποιούν ως κέντρο εφοδιασμού. Το 1500 ο Τούρκος Πασάς Βαγιαζήτ Β΄ καταλαμβάνει το κάστρο, το οποίο παραμένει στην τουρκική κυριότητα έως το 1686, οπότε και ανακαταλαμβάνεται από τους Ενετούς. Το 1715, μετά την εγκατάλειψη της Πελοποννήσου από τους Ενετούς, περιέρχεται και πάλι στους Τούρκους.
Κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1821 το κάστρο πολιορκήθηκε ανεπιτυχώς από τους Έλληνες. Τελικά παραδόθηκε στον στρατηγό Μαιζών(Nicolas Joseph Maison) το 1828, που είχε αποβιβαστεί επικεφαλής Γαλλικού εκστρατευτικού σώματος στην Πελοπόννησο, λίγο μετά τη ναυμαχία του Ναβαρίνου. Τμήματα του κάστρου παρέμειναν σε στρατιωτική χρήση μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο κυκλικός οθωμανικός προμαχώνας της Κορώνης χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς ως αποθήκη πυρομαχικών και ανατινάχθηκε κατά την υποχώρησή τους, το 1944.
Μέσα στο κάστρο υπάρχει ακόμα μικρός οικισμός και ιδιωτικές σύγχρονες κατοικίες καθώς και μικροί ναοί όπως η εκκλησία της Αγίας Σοφίας και του Αγίου Χαραλάμπους. Η τελευταία είναι μία παλαιά καθολική εκκλησία που κατά τη Τουρκοκρατία είχε μετατραπεί σε τζαμί ενώ σήμερα λειτουργεί ως ορθόδοξη. Στο εσωτερικό το μεγαλύτερο χώρο καταλαμβάνει η παλιοημερογίτικη γυναικεία μονή Προδρόμου.