H «Ωδή του Παπά» σε καλοκαιρινή περιοδεία

Με αφορμή τα 200 χρόνια της επετείου της Ελληνικής Επανάστασης, ο Ζαχαρίας Ρόχας γράφει και σκηνοθετεί την «Ωδή του Παπά», ένα έργο που βασίζεται στην παράδοση που θέλει τον τρομερό Ιμπραήμ, μετά τη μάχη στο Μανιάκι, να φιλά τον νεκρό Παπαφλέσσα, αναγνωρίζοντας την θυσία του… Και με την πράξη του αυτή να τοποθετεί τον ήρωα στο Πάνθεον των αγωνιστών του ’21…

H «Ωδή του Παπά» σε καλοκαιρινή περιοδεία

Οξύθυμος , βίαιος, γυναικάς, μέθυσος , φαφλατάς, εγωκεντρικός, μέγας ιντριγκαδόρος, φιλόδοξός, εκδικητικός, είναι μόνον μερικά από τα επίθετα που συνόδευαν τον Παπαφλέσσα στον καιρό του σύμφωνα με τις καταθέσεις συναγωνιστών του.

Ο Παπαφλέσσας, το πιο αμφιλεγόμενο πρόσωπο του Αγώνα, κατάφερε να ανατρέψει όλη την άθλια εικόνα του, υπερασπιζόμενος το Μανιάκι μέχρις εσχάτων.

Μια σιδερένια κατασκευή εγκλωβίζει στα σπλάχνα της τον νεκρό αποκεφαλισμένο Παπαφλέσσα , λες και η βελανιδιά τον έχει αγκαλιάσει, σπαράζοντας κι αυτή για τον χαμό του. Απέναντί του κουρνιασμένος σ’ ένα αρχαίο σπάραγμα ( πολύ πιθανόν, μια και βρισκόμαστε στον ευρύτερο χώρο των ανακτόρων της Πύλου) σαν ένα σαρκοφάγο παραδείσιο πτηνό , ο Ιμπραήμ.

Μια εξέχουσα προσωπικότητα. Στρατηγός Αιγύπτιος , με μισθοφόρους στρατηγούς του Ναπολέοντα στο επιτελείο του, πολύγλωσσος , εύστροφος, με βεβαρυμμένο ιατρικό παρελθόν (υπέφερε από επιληψίες), μέγας διώκτης των Ελλήνων ο Ιμπραήμ, παρ’ ολίγο να καταφέρει να καταπνίξει την επανάσταση στο Μοριά.

Ανάμεσα στον νεκρό ηττημένο και τον νικητή Ιμπραήμ βρίσκεται το κομμένο κεφάλι του Παπαφλέσσα. Ένα γλυπτό ξεθαμμένο, θαρρείς, από την Ελληνική γη.

Ο ηττημένος Παπαφλέσσας νικάει στο τέλος με την σιωπή του τον φλύαρο Ιμπραήμ…

Το έργο έχει γραφτεί ειδικά για τις γιορτές των 200 χρόνων της Ελληνικής Επανάστασης.
Της παράστασης προηγείται η διάλεξη της Θεολόγου- Ηθοποιού Μαρίας Γούλα με θέμα «Η συμβολή του κλήρου στον Αγώνα του ‘21»

Με την υποστήριξη της Περιφέρειας Αττικής

Συντελεστές