Η Λένα Σάββα αγαπάει το θέατρο και βρέθηκε πρόσφατα στην θεατρική παράσταση, Το μικρό Πόνι. Γράφει τη δική της κριτική και μας προτείνει να το δούμε
Γράφει η Λένα Σάββα
ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΟΝΙ είναι μια έξυπνη,ευαίσθητη, βαθειά ανθρώπινη παράσταση για τις σχέσεις συζύγων και γονεων.Τι δύσκολο που είναι να συνταιριάξεις έναν ολόκληρο δικό σου κόσμο με τον κόσμο ενός άλλου ανθρώπου.Κι αυτοί οι δυο κόσμοι να συντονιστούν, να ισορροπήσουν για να μπορέσουν να διαχειριστούν τον ευάλωτο κι εύπλαστο ψυχισμό ενός παιδιού.Πολύ εύστοχα αναφέρει η μητέρα προς το τέλος: “εμείς είμαστε οι πέτρες της αρμονίας” Οι γονείς είναι το οίκημα (η σχέση καθενός με τον εαυτό του και οι μεταξύ τους σχέσεις) που θα στεγάσει τους καινούργιους επισκέπτες (από ζωγραφιά του παιδιού).
Ένας μεγάλος δάσκαλος ο ΟΣΣΟ είπε ότι θα έπρεπε να υπάρχουν σχολές για μέλλοντες γονείς.Αυτό που υπάρχει είναι ότι σε βάζουν σ’ ένα δρόμο χωρίς πυξίδα και χάρτη για να πας που;
ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΟΝΙ είναι μια εξαιρετική παράσταση που θίγει με συγκλονιστικό τρόπο τα θέματα ΖΕΥΓΑΡΙ και ΓΟΝΕΙΣ.Πολύ καλές ερμηνείες κι ευρηματική , γεμάτη ευαισθησία η σκηνοθεσία της Σοφίας Καραγιάννη.
Η πάλη του ζευγαριού με τον τροχό με πήγε στην ετυμολογία της λέξης σύζυγος.Συν και ζυγός.Μ’ έναν ευφυή, θα έλεγα, τρόπο η σκηνοθέτης εικονοποίησε τη λέξη και την προχώρησε παραπέρα.Αντί για ζυγός, τροχός.Τον τραβάμε ή μας τραβά; Είμαστε έρμαια ή δημιουργοί; “Εμείς είμαστε η πέτρα της αρμονιας”
Η παράσταση περιέχει ένα καμπανάκι για τους γονείς και θα πρέπει να τη δουν όσο γίνεται περισσότεροι.Το καμπανάκι κουδουνίζει τις τρεις βασικές απαιτήσεις της ζωής:
1)δουλειά με τον εαυτό μου
2)δουλειά με τη σχέση μου
3)φροντίζω να αποκτήσω τις απαιτούμενες γνώσεις για να υποστηρίξω την επιλογή μου να τεκνοποιήσω.
ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΟΝΙ είναι μια παρασταση-σεμινάριο που έχει να διδάξει πολλά.