Η Λένα Σάββα, θεατρόφιλη και πιστή αναγνώστρια του travelgirl.gr, γράφει τη δική της κριτική για την παράσταση Φαινόμενο Ρασομόν που παρακολούθησε στο θέατρο Radar.
Γράφει η Λένα Σάββα
Μεσαίωνας και η ατμόσφαιρα της παράστασης είναι τόσο δυνατή που βάζει εκείνη τους όρους της από θέση ισχύος.Σε παίρνει μέσα της, σε ρουφάει, σε κάνει συμμέτοχο, δεν σου επιτρέπει να είσαι θεατής. Μεσαίωνας και η μαγεία με τη σκληρότητα και τη βία πάνε χέρι-χέρι ψηλαφωντας στα τυφλά την αναζήτηση της αλήθειας.
Εδώ έχουμε μια ιστορία, ένα φόνο και τέσσερις διαφορετικές εκδοχές. Εδώ έχουμε ένα πλάνο με τους τρεις αφηγητές των ιστοριών-εκδοχών κι ένα πλάνο όπου ξετυλίγονται αυτές οι ιστορίες.Ο φωτισμός σαν ιππότης ευγενικός του μεσαίωνα σε οδηγεί από πλάνο σε πλάνο διαχωρίζοντας τέλεια τις ιστορίες από την αφήγησή τους (Αν.Παπαστάθη).
Ποια είναι όμως η αλήθεια; Η βασίλισσα Αλήθεια αρχή μεγάλης αρετής;
Κάποτε ζούσε μια κόρη που την έλεγαν Αλήθεια κι ήταν γυμνή.Οι άνθρωποι αποφάσισαν να την ντύσουν κι έφεραν τα πιο όμορφα ρούχα, εκείνη όμως αρνήθηκε.Προτιμούσε τη γύμνια της.Οι άνθρωποι για να τιμωρήσουν την ανυπακοή της την παράτησαν στην πύλη Ρασομόν για να τη φάει ο δράκος (μεσαίωνας).Όμως ο δράκος μόλις αντίκρυσε την Αλήθεια γυμνή την ερωτεύτηκε.Από τότε όποιος πάει να την ντύσει και να τη στολίσει τον τρώει ζωντανό.
Οι ερμηνείες των ηθοποιών (Μ.Σκούντζου, Ν.Μπουσδούκης, Παπασταθη, Τσολακης, Λαμπρινος, Βούλγαρη) συναρπαστικές στην απλότητά τους. Πολύ όμορφα πρόσωπα μέσα στην ευαλωτότητα ή τη σκληρότητά τους.Τα σκηνικά και τα κοστούμια (Κ.Πανούτσου) μαζί με τους φωτισμούς και την υποβλητική μουσική (Π.Φορτούνας) σε μεταφέρουν με τρένο εξπρές στη σκοτεινή εποχή του μεσαίωνα.Η σκηνοθεσία της κύριας Παπασταθη αθόρυβη κι απλά μαγική.Όπως μαγική είναι και η παράσταση στο σύνολο της.Τόσο που δύσκολα βγαίνεις.Για μέρες μετά σε ακολουθεί για να σε μαγεύει αλλά και να σε προβληματίζει: Ποια είναι η δική μου σχέση με την Αλήθεια; Υπάρχει μια αλήθεια η περισσότερες; Ποια είναι η αληθινή αλήθεια;