Κατά την παραμονή μου στις Βρυξέλλες ένα από τα πράγματα πράγματα που έκανα είναι να επισκεφθώ την κεντρική πλατεία της πόλης που αποτελεί και το σημαντικότερο μνημείο της. Έχει χαρακτηριστεί-όχι αδίκως- μία από τις ωραιότερες πλατείες του κόσμου , που συγκαταλέγεται, μάλιστα, στα Μνημεία Πολιτιστικής Κληρονομιά της UNESCO. Η Μεγάλη Πλατεία φιλοξενούσε από τον 11ο αιώνα υπαίθριες εμποροπανηγύρεις. Κατά τον 13ο αιώνα δημιουργήθηκε και μια αγορά υφασμάτων. Γύρω στο 1500, οι έμποροι και οι τεχνίτες της πόλης άρχισαν να χτίζουν στο χώρο αυτό της πλατείας, διαστάσεων 110 επί 68 μέτρων, τα κτίρια των συντεχνιών τους. Στις Βρυξέλλες είχαν την έδρα τους 48 συντεχνίες.
Grand Place: Βόλτα στην πλατεία του παραμυθιού των Βρυξελλών
Ενδεικτικό της ομορφιάς της, είναι τα λόγια που είχε γράψει η κόρη του βασιλιά Φίλιππου ΙΙ της Ισπανίας, Αρχιδούκισσα Ισαβέλλα, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της το 1599. “Δεν έχω ξαναδεί ποτέ μου κάτι τόσο όμορφο, όπως την πλατεία της πόλης που το δημαρχείο αγγίζει τον ουρανό”.
Μία βόλτα στην Grand Place δίνει στον επισκέπτη τη δυνατότητα να θαυμάσει τα κτίρια μεγάλης αρχιτεκτονικής και ιστορικής σημασίας αλλά και να περιηγηθεί στα παραδοσιακά εστιατόρια και καταστήματα, παίρνοντας μία αίσθηση της βέλγικης κουλτούρας. Όση ώρα θα κοιτάει με προσοχή τα κτίρια θα παρατηρήσει ότι είναι διακοσμημένα με χρυσό και πολλά αγάλματα.
Το πιο επιβλητικό κτίριο που ξεχωρίζει είναι το Δημαρχείο που κατασκευάστηκε μεταξύ 1402 και 1455. Στην κορυφή του γοτθικού πύργου των 97 μέτρων στέκεται ένα άγαλμα του Αρχάγγελου Μιχαήλ, του προστάτη της πόλης των Βρυξελλών. Απέναντι ακριβώς ξεπροβάλλει το Σπίτι του Ψωμιού, όπως λέγεται στα ολλανδικά ή αλλιώς το Σπίτι του Βασιλιά, όπως το αποκαλούν οι Γάλλοι. Το συγκεκριμένο κτίριο στην αρχή του 13ου αιώνα ήταν ένα ξύλινο και οι αρτοποιοί πωλούσαν το ψωμί τους, έτσι προέκυψε η ονομασία του στα ολλανδικά. Το 1405 η ξύλινη κατασκευή αντικαταστάθηκε με ένα πέτρινο κτίριο, ενώ σταδιακά από των 15 αιώνα οι αρτοποιοί άρχισαν να πουλούν το εμπόρευμα τους από πόρτα σε πόρτα και το κτίριο άρχισε να χρησιμοποιείτε για διοικητικούς λόγους από το δούκα της Βραβάνδη. Όταν το δουκάτο έπεσε στην μοναρχία των Habsburgs, το κτίριο από Maison du Duc (Σπίτι του Δούκα) έγινε Maison du Roi (Σπίτι του Βασιλιά) και έτσι προέκυψε το όνομα του στα Γαλλικά. Τέλος κατά την διάρκεια του αυτοκράτορα Charles V, το Βασιλικό σπίτι ξαναχτίστηκε μεταξύ 1515 με 1536 σε γοτθικό ύφος.
Σήμερα βρίσκεται εκεί το Μουσείο της Πόλης, στο οποίο θα βρείτε, μεταξύ αλλων, και μια εντυπωσιακή συλλογή από 760 κουστούμια του αγαλματίδιου-μασκότ της πόλης Μανεκέν Πις.
Μέρος της Grand Place καταλαμβάνει κι ένα συγκρότημα επτά σπιτιών, το λεγόμενο Παλάτι των Δουκών της Βραβάντης (La Maison des Ducs de Brabant), που βρίσκεται στη νότια πλευρά της πλατείας, Πρόκειται για επτά συνεχόμενα συντεχνιακά κτίρια. Σχεδιάστηκε από τον Βίλεμ ντε Μπρούιν (Willem de Bruyn, 1649 – 1719), Επιθεωρητή Δημοσίων Έργων, σε νεοκλασικό ρυθμό με φλαμανδικές προσθήκες. Στον πρώτο όροφο, κάτω από τα παράθυρα κάθε κτιρίου, θα δείτε τα αγάλματα των δουκών. Τα σπίτια αν και ονομάζονται “των δουκών”, στην πραγματικότητα κανένας δούκας η βασιλιάς έζησε σε αυτά, η ομάδα των σπιτιών ονομάζετε έτσι ενώ μεμονωμένα τα σπίτια έχουν ονομασίες όπως: φήμη, ερημίτης, τύχη, ανεμόμυλος κ.α.
Η διάσημη πλατεία χρησιμοποιείτε για συναυλίες και μουσικά events που οργανώνονται σε όλο το διάστημα του χρόνου, για το ετήσιο φεστιβάλ μπύρας (Ommegang) και για το Φεστιβάλ “Χαλί από Λουλούδια” που οργανώνεται κάθε 2 χρόνια των Αύγουστο και κατά την διάρκεια του στρώνεται στην πλατεία ένα χαλί από 800.000 φρέσκα λουλούδια που καλύπτει 300 τετραγωνικά μέτρα.