Εμείς οι Έλληνες τις χαρές μας τις έχουμε συνδέσει με το σπιτικό φαγητό, το ποιοτικό κρασί και την καλή παρέα. Κληρονόμοι της πλουσιότερης στον κόσμο γαστρονομίας, πλουσιότερης σε υλικά, τρόπους μαγειρέματος, πολιτισμό, αλλά και σοφία, αναζητούμε πάντα ένα καλό στέκι, μια «προέκταση» του σπιτιού μας, το οποίο θα φέρει ατμόσφαιρα οικεία και αρώματα από την κουζίνα της μαμάς. To Gods’ Restaurant-Το Οινομαγειρείο των Θεών στους πρόποδες του Παρθενώνα, του Ναού της Αθηνάς, των Ελλήνων Θεών θα γίνει το δεύτερο σπίτι σου. Εκεί που θα πηγαίνεις οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας, να πίνεις τον καφέ σου, να τρως το θρεπτικό πρωινό σου ή το brunch και να απολαμβάνεις τα πλούσια εδέσματα από τις συνταγές της μαμάς, τα μεσημέρια και τα βράδια.
Gods’ Restaurant: Το Οινομαγειρείο των Θεών
Η Ακρόπολη είναι από τις πολύ αγαπημένες μου περιοχές. Είναι το μέρος που λατρεύω να κάνω τις βόλτες μου και να συναντιέμαι με την παρέα μου για φαγητό και καφέ. Είναι αλήθεια ότι σπάνια έχω καθήσει στα μαγαζιά επί της οδού Μακρυγιάννη καθώς τα θεωρώ”τουριστικά”. Πολλοί θα αναρωτηθείτε τι εννοώ χρησιμοποιώντας αυτή τη λέξη. Είναι τα μέρη εκείνα που θα φας μουσακά και παστίτσιο σε τιμές αρκετά τσιμπημένες σε σχέση με την ποιότητα. Είναι τα ίδια μαγαζιά που όσα χρόνια κι αν περάσουν το menu τους θα παραμείνει το ίδιο. Έτσι λοιπόν ήμουν επιφυλακτική και διστακτική στο να καθήσω σε ένα από αυτά. Ένας φίλος από την παρέα πρότεινε το Gods’ Restaurant: Το Οινομαγειρείο των Θεών και νομίζω ήταν η καλύτερη επιλογή.
Λόγω του επαγγέλματός μου έχω φάει σε πολύ ωραία εστιατόρια ανά την Ελλάδα. Το συγκεκριμένο συνδυάζει κάτι που σπάνια συναντάς. Το φιλόξενο και ζεστό περιβάλλον που σου θυμίζει το σπίτι της γιαγιάς και της μαμάς, η μεγάλη ποικιλία σε φαγητό και με γεύσεις που μυρίζουν “Ελλάδα” και φυσικά ένα εξαιρετικό service. Εκεί βρήκαμε τον Νίκο Φάλια, ο οποίος μας μίλησε για την οικογενειακή παράδοση πίσω από το εστιατόριο αλλά και την μοναδική φυσιογνωμία του πατέρα του, του κυρ Γιώργη, που για 50 ολόκληρα χρόνια ασχολήθηκε με την εστίαση.
Ο κυρ-Γιώργης, ο εμπνευστής του Gods’ Restaurant: Το Οινομαγειρείο των Θεών και η οικογενειακή παράδοση
Το 2000, ο κυρ-Γιώργης με τον αδελφό του Νίκου, Βαγγέλη, και τη μητέρα τους, Μαρία, αποφάσισαν να ανοίξουν το εστιατόριό τους στους πρόποδες της Ακρόπολης. Αφήνοντας τα Γιουβετσάκια όπου ήταν μέτοχος, ένα από τα πιο ιστορικά εστιατόρια της Αθήνας, στην Πλάκα, έφτιαξε με μεράκι κι αγάπη την δική του επιχείρηση. Ένα οικογενειακό εστιατόριο.
“Υπήρχε ένα εστιατόριο των Θεών κάπου κοντά στην Ακρόπολη, παλαιότερα, επομένως είπαμε να το κάνουμε σαν συνέχεια. Αυτός ήταν ο πρώτος λόγος, ο άλλος επειδή βρισκόμαστε στους πρόποδες του Παρθενώνα, του Ναού της Αθηνάς, των Ελλήνων Θεών είπαμε να αποδώσουμε ένα φόρο τιμής στην αρχαία ιστορία, στην πρωτοιστορία. Η λέξη “Οινομαγειρείο” μπήκε γιατί στηριζόμαστε στην παραδοσιακή κουζίνα όπου κατά ένα μεγάλο ποσοστό είναι το μαγειρευτό φαγητό, το “μαμαδίστικο”. Το κρασί ήταν αυτό που συνόδευε πάντα τα συμπόσια των Ελλήνων αλλά και γιατί πάντα συνόδευε την μεσογειακή-ελληνική κουζίνα. Ο ζύθος, η μπύρα ερχόταν σε δεύτερη μοίρα”, μας εξηγεί ο Νίκος όση ώρα εμείς χαζεύαμε τις όμορφες γωνιές του μαγαζιού με παλιές φωτογραφίες.
Τζεπέτο, Αινστάιν, Σούπερ Μάριο. Είναι μόνο μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που απέδιδαν οι επισκέπτες-Έλληνες και ξένοι-όταν συναντούσαν τον κυρ-Γιώργη. Μάλιστα αρκετοί από αυτούς που κάθε χρόνο επισκέπτονταν την Ελλάδα, πήγαιναν κατευθείαν στο Gods’ Restaurant: Το Οινομαγειρείο των Θεών για να δώσουν το δώρο τους στον αυθεντικό εκείνο άνθρωπο που δεν υπήρξε κομπάρσος στη ζωή του, όπως μας είπε χαρακτηριστικά ο Νίκος.
“Οι τουρίστες επιστρέφουν με δώρα σε αυτό εδώ το μαγαζί. Το αισθάνονται και θέλουμε να υπάρχει αυτό το feeling, είμαστε σε επαφή με κόσμο, σαν να έχουμε δημιουργήσει οικογένεια σε κάθε άκρη της γης. Έχουμε κόσμο από τα βάθη της Λατινικής Αμερικής μέχρι την Ασία. Ο μπάρμπα Γιώργης είχε πολύ χαρακτηριστική φυσιογνωμία. Έλεγαν οι ξένοι, ο Αινσταιν, άλλοι ο Τζεπέτο, άλλοι ο σούπερ Μάριο, ήταν μία φιγούρα πολύ ελληνική κι αυθεντικός άνθρωπος. Ένας Έλληνας που δεν έπαιζε κανένα ρόλο, ήταν τόσο γνήσιος,τίμιος και αυθεντικός. Δεν έγινε ποτέ στη ζωή του κομπάρσος“.
Η Φιλοσοφία πίσω από το Gods’ Restaurant: Το Οινομαγειρείο των Θεών
Το δυστυχές στα εστιατόρια που βρίσκονται σε όλες τις πρωτεύουσες και σε όλες τις μεγάλες πόλεις ανά την Ευρώπη, είναι ότι τα ακολουθεί μία προκατάληψη από τους ντόπιους αλλά κι από τους τουρίστες. “Υπάρχει μία προκατάληψη των ντόπιων αλλά και των τουριστών ότι τα μαγαζιά αυτά είναι “τουριστικά“. Συνήθως όταν τα αποκαλούν έτσι το κάνουν με υποτιμητικό τρόπο με την έννοια της ποιότητας σε σχέση με την τιμή. Εμείς και άλλα μαγαζιά που βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή, δεν είμαστε τουριστικό με την έννοια αυτή. Είμαστε τουριστικό επειδή βρισκόμαστε σε αυτήν την περιοχή, στο σταυροδρόμι πολιτισμών. Αυτό δεν μας εκφράζει. Εκπροσωπούμε την κληρονομιά που έχουμε, την ελληνική γαστρονομία, την οικογενειακή, οπότε προσπαθούμε αυτό να το επικοινωνήσουμε ώστε να κάνουμε τον Έλληνα να καταλάβει να το ζήσει περισσότερο το πού ακριβώς βρίσκεται. Στην χιλιοδοξασμένη περιοχή των Αθηνών. Κι όλο αυτό το παντρεύουμε με την οικογενειακή μας κληρονομιά, τις αξίες αλλά και τις προγονικές ρίζες”.
Διακόσμηση εμπνευσμένη από το σπίτι της οικογένειας
Η διακόσμηση μπαίνοντας στο μαγαζί σε κερδίζει κατευθείαν. Το κάθε μέρος θα μπορούσε να είναι μέρος του σπιτιού της μητέρας σου ή της γιαγιάς σου.
“Αυτό που προσπαθήσαμε να κάνουμε ειδικά μετά την τελευταία ανακαίνιση, είναι το εξής. Να βλέπει ο κόσμος ότι βρίσκεται σε ένα νεοκλασικό κτίριο, στο οποίο προσθέσαμε πινελιές του σπιτιού μας, που έχουν να κάνουν με τα οικογενειακά καδράκια που υπάρχουν στους τοίχους, με διάφορα οικογενειακά και σπιτικά στοιχεία. Σε αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο η πέτρα, το πλακάκι το vintage αλλά μεσογειακό και ελληνικό, παλαιό, η κάθε λεπτομέρεια η οποία έχει επιμεληθεί από σκηνογράφο θεάτρων, καλλιτέχνη, που μαζί με μας, έχει γίνει προς αυτήν την κατεύθυνση. Διαφέρει από τα περισσότερα μαγαζιά. Δεν είναι για παράδειγμα, άσπροι τοίχοι με πέντε κάδρα. Ούτε σαν τα indrustrial μαγαζιά. Έχει το προσωπικό και οικογενειακό στοιχείο. Είναι κάτι που το εκτιμά ο Έλληνας αλλά και οι ξένοι. Το μόνο που πρέπει να κάνει ο Έλληνας κυρίως είναι να έρθει και να δοκιμάσει. Από την στιγμή που θα συμβεί αυτό θα τον κερδίσει και θα γίνει το στέκι του”.
Menu που παντρεύει τις γεύσεις από κάθε περιοχή της Ελλάδας
Μόλις ανοίξεις τον κατάλογο, δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις. Μαγειρευτά, μαμαδίστικα φαγητά, ψητά, ζεστά και κρύα ορεκτικά, σαλάτες, μακαρονάδες, πίτσες, vegan πιάτα… Γεύσεις και συνταγές από κάθε περιοχή της Ελλάδας! “Έχουμε ένα μεγάλο menu είτε αναγκαστικά επειδή είμαστε σε αυτό το χώρο και δρόμο, έχουμε πολλούς κωδικούς. Όλα είναι φρέσκα. Δεν έχουμε προμηθευτές που έρχονται μία φορά την εβδομάδα ή το μήνα. Έρχονται κάθε μέρα, υπάρχει ο μανάβης, υπάρχει ο χασάπης, ο μπακάλης που έρχονται κάθε μέρα όπως σε ένα σπίτι και με αυτό το σκεπτικό τα περισσότερα είναι φρεσκομαγειρεμένα και ημερήσια. Είναι μικροπαραγωγοί και χρησιμοποιούμε ελληνικά ντόπια προϊόντα“.
Τα περισσότερα μαγαζιά στην ευρύτερη περιοχή είτε κάποιος είναι Έλληνας είτε ξένος, είτε τα επισκεφθεί σήμερα, είτε μετά από 30 χρόνια είτε αν βρέθηκε πριν από 30 χρόνια, τα περισσότερα έχουν, θα έχουν και είχαν το ίδιο ακριβώς μενού. Καλαμάρια, ντολμάδες γύρους, μουσακάδες, κεμπάπ, σουβλάκια παϊδάκια. “Εμείς διαφέρουμε. Έχουμε πολλά παραδοσιακά πιάτα που δύσκολα θα βρει κάποιος σε κάποιο μαγαζί στην Αθήνα. Υπάρχουν συνταγές από τη μαμά, τον μπαμπά, από την Θεσσαλία όπου και προερχόμαστε, από το Παλαιοχώρι Καλαμπάκας (μπαμπάς), Παχτούρι Τρικάλων (μαμά) από τα χωριά της Πίνδου, 1000 κάτι υψόμετρο σε συνδυασμό με τον chef μας, τον Δημήτρη Αιβαλιώτη, ο οποίος με καταγωγή από Αϊβαλί αλλά και από την προσωπική του τρέλα, ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα, έχει μπει σε κουζίνες με γιαγιάδες και μαμάδες, σε μοναχούς στο Άγιο Όρος“.
Στο menu συμπεριλαμβάνονται συνταγές από κάθε μέρος της Ελλάδας, υπάρχουν από την Πόλη, από τη Μικρά Ασία, Θράκη, Θεσσαλία νησιά, Πελοπόννησο και Κρήτη. Πηγαίνοντας σε ένα παραδοσιακό εστιατόριο, σε μία ταβέρνα θα βρεις ενδεχομένως 3-4 μαγειρευτά και μετά θα βρεις παιδάκια, μπριζόλα, κοτόπουλο φιλέτο. Αν βρεις γιουβετσάκι θα βρεις το κλασικό. “Εδώ σε μας θα βρεις το μοσχάρι γιουβέτσι, θα βρεις όμως και το ζαγορίσιο ή ζαγορίτικο, κριθαράκι, ντομάτα, παλαιωμένη γραβιέρα και φρέσκος χοντροκομμένος κιμάς. Θα βρεις την μακαρονάδα με κιμά, την ναπολιτέν, θα βρεις όμως και το μαντί, που είναι ραβιόλι πολίτικο, φρέσκο γεμιστό με μοσχάρι με μπαχάρια και έχει δύο σάλτσες, η μία με κόκκινη πιπεριά και η άλλη γιαούρτι με μυρωδικά και φρεσκοκομμένο δυόσμο, θα βρεις σπετζοφάι με μελιτζάνα, με τα λουκάνικα, με πιπεριά, φέτα. Θα βρεις γιουβαρλάκια τα παραδοσιακά, αλλά και τόνου, που είναι με τόνο. Έχει μία ιδιότητα να έχει ακριβώς την ίδια συμπεριφορά με το μοσχάρι. Είναι με γιαούρτι και λεμόνι. Κάτι που δεν βρίσκεις εύκολα. Θα βρεις ένα κοτόπουλο γεμιστό πάνω σε τραχανά με φέτα και πατζάρι , γεμιστό με μανιτάρι, προσούτο Δράμας και αγκινάρα. Θα βρεις μπουγιουρντί όχι το κλασικό αλλά των μανιταριών. Είναι διάφορα ελληνικά μανιτάρια, με πρόβειο τυρί και τρούφα ελαφρώς πικάντικο. Θα βρεις πολίτικο σαγανάκι, με αυγά, σουτζούκι μανούρι και ντομάτα. Θα βρεις σπανακοτυρόπιτα με δικό μας χειροποίητο φύλλο, και μπουγάτσα. θα βρεις κι ένα πολύ ωραίο πιάτο τυροπιτάρι Σκοπέλου, είναι γεμιστό με μυζήθρα και φέτα, το συμπληρώνουμε ή το παντρεύουμε με μία ωραία σάλτα από μέλι και ούζο. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία σε vegan πιάτα όπως, vegan μουσακάς με γάλα καρύδας και άλλοι χορτοφαγικοί κωδικοί”.
Από τα πιάτα που σίγουρα πρέπει να δοκιμάσεις είναι τα σκιουφιχτά, κρητικά μακαρόνια με κοτόπουλο, μανιτάρια και γαλομυζήθρα Χανίων, την τυροκαυτερή πάνω σε χαρουποπαξίμαδο, με γλυκό βύσσινο, τα χοιρινά μάγουλα με μήλο, πράσο, μανιτάρια, σαλάμι Λευκάδας και νιόκι πατάτας και το καραμελωμένο χταπόδι (εκτός από το ξυδάτο και το ψητό).
Αν σου αρέσουν τα μαγειρευτά παραδοσιακά μαμαδίστικα φαγητά, καθημερινά υπάρχουν κάποια στάνταρ αλλά και κάποια επιπλέον που είναι γραμμένα σε μαυροπίνακα. Τα γεμιστά με λαχανικά εποχής, ο μουσακάς, το μοσχαράκι γιουβέτσι, το αρνάκι το κλέφτικο, και το κότσι στο φούρνο, οι ντολμάδες αυγολέμονο, οι γιαλατζί, με τζατζίκι είναι μερικά πιάτα που καθημερινά σερβίρονται μιας και θεωρούνται τα αγαπημένα των πελατών.
Ακολουθώντας πιστά τη φιλοσοφία του πατέρα τους, του κυρ-Γιώργη, με οδηγό τους το μότο του, “Αυτό που κάνεις πρέπει να το κάνεις με αγάπη, με έρωτα και να του χαμογελάς και να του τραγουδάς. Αν το κάνεις από αγγαρεία, δε θα σου χαμογελάσει ούτε αυτό“, ο Νίκος, ο αδελφός του, ο Βαγγέλης, και η μητέρα τους Μαρία αλλά και το υπόλοιπο προσωπικό προσπαθούν καθημερινά να εξυπηρετήσουν όλον τον κόσμο. Αυτή εξάλλου είναι και η φιλοσοφία τους, στηριζόμενοι στην φιλοξενία του Έλληνα. “Για να είσαι φιλόξενος, πρέπει να ανοίγεις το σπίτι στου. Να έχεις επιλογές στο φαγητό. Όπως η γιαγιά και η μαμά έχουν μαγειρέψει κι έρχεται το παιδάκι και ζητάει ακόμη ένα φαγητό και το κάνουν. Αναβιώνουμε το κυριακάτικο τραπέζι με τις μαμαδίστικες συνταγές με την μάζωξη. Θέλουμε να είμαστε σε θέση να εξυπηρετήσουμε εδώ όλον τον κόσμο. Κι αν δεν έχουμε κάτι θα μπούμε στη διαδικασία να το κάνουμε, πάντα με σεβασμό στην ελληνική γαστρονομία και κληρονομιά”.
Το Gods’ Restaurant: Το Οινομαγειρείο των Θεών, είναι το μαγαζί που θα γίνει το δεύτερο σπίτι σου, αν το επισκεφθείς έστω και μία φορά. Είναι αυτό που λέμε καθαρά οικογενειακό και οι άνθρωποι θα σε αγκαλιάσουν σαν να είσαι ο συγγενής τους, ο φίλος τους ή ο κολλητός τους.
