“Φαίδρα”: Mια σκηνική σύνθεση βασισμένη σε κείμενα των Ευριπίδη, Σενέκα και Ρακίνα

Οι πολιτιστικές εταιρείες Daydreams και Lineculture παρουσιάζουν τη σκηνική σύνθεση ‘Φαίδρα’ – αναφορά στην καταραμένη ηρωίδα μέσα από τα κείμενα των Ευριπίδη, Σενέκα και Ρακίνα, σε μετάφραση Στρατή Πασχάλη και Τάσου Ρούσου και σκηνοθεσία – δραματουργική επεξεργασία του σκηνοθέτη Πέρη Μιχαηλίδη.

“Φαίδρα”: Mια σκηνική σύνθεση βασισμένη σε κείμενα των Ευριπίδη, Σενέκα και Ρακίνα

Πρωτότυπη Μουσική: Δημήτρης Μαραμής

Τα χορικά ερμηνεύει επί σκηνής η Σαβίνα Γιαννάτου

Τους ρόλους ερμηνεύουν οι ηθοποιοί:

Σπύρος Περδίου, Ραφίκα Σαουίς και Νίκη Σερέτη

Λίγα λόγια για το έργο

Το 428 π.Χ., η τραγωδία Ιππόλυτος χαρίζει στον Ευριπίδη τη νίκη στα Μεγάλα Διονύσια της αρχαίας Αθήνας. Τον 1ο μ.Χ. αιώνα, ο μύθος περνάει στο λατινικό δραματικό λόγο με τη σκληρή και τολμηρή τραγωδία του Σενέκα ‘Φαίδρα’. Στην κορύφωση του γαλλικού κλασικισμού, τον 17 ο αιώνα, ο Ρακίνας εξερευνά τα βάθη του ψυχισμού και του έρωτα στη δική του ‘Φαίδρα’.

Στην τραγωδία του Ευριπίδη ‘Ιππόλυτος’, η Φαίδρα παρασύρεται στη δύνη της θεάς Αφροδίτης και ερωτεύεται τον Ιππόλυτο που είναι αφιερωμένος στη θεά Άρτεμη και ο οποίος αρνείται να συναινέσει στον έρωτά της. Τελικά η ηρωίδα συντρίβεται από τη δύναμη του πεπρωμένου που την υπερβαίνει.

Η ‘Φαίδρα’ είναι μια σκηνική σύνθεση αποσπασμάτων από τα κείμενα των Ευριπίδη, Σενέκα και Ρακίνα όπου η Φαίδρα του Ευριπίδη κατέρχεται τα σκαλοπάτια του μοιραίου πάθους και της ερωτικής παραφοράς περνώντας μέσα από την οδύνη και την μανία, στην ανόσια πράξη κατά τον Σενέκα και είναι μια αλληλουχία επώδυνων δράσεων που εμπνέει τον Ρακίνα ολοκληρώνοντας τη σκηνική πρόταση.

Η παράσταση παραφράζει τον έρωτα της μητριάς του Ιππόλυτου ξεπερνώντας το ηλικιακό στερεότυπο και παρουσιάζει έναν ομολογημένο ανολοκλήρωτο έρωτα μιας γυναίκας που ζητά δικαίωση σε έναν κόσμο που ζει ανάμεσα στην παθητικότητα, την έλλειψη συναισθήματος και την άλογη επιθετικότητα. Σε ένα σκηνικό μελλοντικής ερήμωσης, η παράσταση ακολουθεί τις εκφάνσεις του μυστικισμού, του ακραίου πάθους, των ονείρων, της σεξουαλικής παραφοράς, του πεσιμισμού, της ζήλειας, των ψυχαναλυτικών φαντασιώσεων και της σκληρότητας του βάναυσου ρομαντισμού.

Η Φαίδρα θέτει το ερώτημα κατά πόσο ο άνθρωπος είναι ελεύθερος στον σύγχρονο υπαρξιακό μηδενισμό.

Η ταυτότητα της παράστασης

Σκηνοθεσία – δραματουργική επεξεργασία – σκηνικό: Πέρης Μιχαηλίδης

Διανομή (με σειρά εμφάνισης):

Ραφίκα Σαουίς: Φαίδρα

Νίκη Σερέτη: Τροφός – Αγγελιοφόρος

Σπύρος Περδίου: Ιππόλυτος – Θησέας

Μουσική σύνθεση: Δημήτρης Μαραμής

Χορικά: Σαβίνα Γιαννάτου

Κοστούμια: Δέσποινα Χειμώνα

Κινησιολογία: Φρόσω Κορρού

Φωτισμοί: Άννα Σμπώκου