Έξοδος: Από τις 5 Δεκεμβρίου στο θέατρο Ελέρ

Η Φένια Παπαδόδημα γράφει μουσική και τραγούδια που συνομιλούν με τους ψηφιακούς πίνακες που δημιουργούνται μπροστά στα μάτια του θεατή σε μία μεγάλη οθόνη. Τα κείμενα της παράστασης, αποσπάσματα από το οδοιπορικό του Γιώργου Σεφέρη «Τρεις μέρες στα μοναστήρια της Καππαδοκίας», γράμματα από την αλληλογραφία του με τον Ζήσιμο Λορετζάτο 1948-1968, αναφορές στο ημερολόγιο της Σόφης Μανουσάκη Αναστασιάδη «Μνήμες Καππαδοκίας», καθώς και αληθινές μαρτυρίες προσφύγων από την έκδοση «Έξοδος» του Κέντρου Μικρασιατικών σπουδών, αποτελούν ένα ενιαίο σώμα που αναπτύσσεται μουσικά.

Έξοδος: Από τις 5 Δεκεμβρίου στο θέατρο Ελέρ

Οι πίνακες του Γιώργου Κορδη αναπαριστούν επεισόδια από την πορεία μίας πομπής προσφύγων. Εκεί καταγράφεται η σταδιακή απώλεια των ανθρώπινων δεσμών και σχέσεων, που καταντά απώλεια μνήμης, ταυτότητας, προσώπου.

Αυτή την «απώλεια προσώπου» εκφράζει μέσα από την δική του αγωνία ο Γ. Σεφέρης.

Ο «εγκλεισμός » του ως διπλωματικός ακόλουθος στην Άγκυρα από το 1948 καθώς και η απώλεια του αδερφού του, τον κάνουν να ταξιδεύει ξανά και ξανά, όχι σαν τουρίστας αλλά σαν «προσκυνητής» γύρω από την γενέτειρα του, την Καππαδοκία. Στο οδοιπορικό του αλλά και στα γράμματα του προς τον Λορετζάτο, καταγράφει σκέψεις , συναισθήματα και «πικρά επιμύθια» που αφορούν τόσο στο «διαχρονικό αδιέξοδο» της ελληνικής ιστορίας έτσι όπως αντικατοπτρίζεται στα γεγονότα της μικρασιατικής καταστροφής, όσο και στο δικό του εσώτερο, προσωπικό αδιέξοδο.

Ο Γεράσιμος Γεννατάς ταυτίζεται ενίοτε με το πρόσωπο του Σεφέρη, διαβάζοντας επί σκηνής τα γράμματα, τα ημερολόγια, τα ποιήματα του. Η απώλεια «μιας προσωπικής μνήμης του τόπου», το εσωτερικό αδιέξοδο που δημιουργούν οι «διαρκείς μετοικεσίες», η αβεβαιότητα μιας εποχής που θυμίζει πολύ την σύγχρονη πραγματικότητα, όπου όλοι μας λίγο ή πολύ έχουμε χάσει «το ακίνητο σημείο» μέσα στη βουή του κόσμου- όλα αυτά συνθέτουν την «σιωπηλή κραυγή» του Σεφέρη που διαπερνά τους αιώνες της ελληνικής ιστορίας.

Ένα σύνολο κορυφαίων μουσικών επί σκηνής οδηγούν μουσικά την αφήγηση του παράδοξου αυτού ταξιδιού. Η μουσική είναι της Φένιας Παπαδόδημα, συνθέσεις οργανικές αλλά και μελοποιήσεις στίχων δικών της και ποίησης του Σεφέρη.

Με τη φωνή της ταξιδεύει από την υμνωδία, στο τραγούδι, στον αυτοσχεδιασμό, στον λόγο.

Μαζί της στο τραγούδι και στην ερμηνεία κειμένων, η Ελένη Ποζατζίδου .

«Το ταξίδι του Σεφέρη στην Καππαδοκία θα σημάνει την αναζήτηση μιας πατρίδας βαθύτερης στον τόπο και στον χρόνο…Εκεί όπου το μικρό και το λησμονημένο μπορεί να έχει την ίδια σημασία με τ’ απαρασάλευτα μνημεία της τέχνης».

Η παράσταση είναι μία μαρτυρία που γεφυρώνει το 1922 με το 2022, τους ανέστιους πρόσφυγες της καταστροφής με τους «ανέστιους» κατοίκους της σύγχρονης πόλης. Από το πρόσωπο στην απώλεια του προσώπου. Η «ΕΞΟΔΟΣ» παρουσιάστηκε στις 30 & 31 Αυγούστου στο πλαίσιο του προγράμματος «Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός» στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης.