Συνήθως τα ταξίδια μου τα προγραμματίζω αρκετές μέρες πριν αναχωρήσω για τον κάθε προορισμό. Αυτό που λέμε όμως ότι “της τελευταίας στιγμής” είναι τα καλύτερα το πιστεύω και αυτό μου συνέβη! Μία από τις καλές μου φίλες και από τις πιο γνωστές δικηγόρους των Αθηνών, Χριστίνα Καλαπόδη, λόγω της δουλειάς της έπρεπε να βρίσκεται για λίγες ώρες στο Ναύπλιο. “Θα έρθω κι εγώ”, της είπα προκειμένου να κάνω ένα ωραίο θέμα για σας μιας κι η μέρα προβλεπόταν να ναι ηλιόλουστη. Ζητήσαμε κι από τον Τάσο Γούλα, “δαιμόνιο δικηγόρο”, όπως τον αποκαλώ στην παρέα μας, να έρθει κι εκείνος!
Αναχώρηση 06.00 από Αθήνα
Το ξυπνητήρι χτύπησε στις 05.30 το πρωί της Τρίτης και αμέσως πετάχτηκα από το κρεβάτι. Ετοιμάστηκα γρήγορα και κατέβηκα στο κέντρο της Γλυφάδας όπου θα αναχωρούσαμε για το αγαπημένο μας Ναύπλιο. Αφού η ώρα πέρασε ευχάριστα στο αμάξι, ακούγοντας μουσική (από Μαραβέγια μέχρι Βιολάρη) περίπου στις 08.00 ήμασταν έξω από τα δικαστήρια.
Άφιξη στο Ναύπλιο στις 08.00
Αφήσαμε τη Χριστίνα να κάνει τη δουλειά της, κι εμείς κατευθυνθήκαμε προς την Πλατεία Συντάγματος για να φάμε πρωινό! (εγώ βέβαια είχα τσιμπήσει λίγο τσουρέκι στο σπίτι)!Εκεί θα δεις τα δύο τουρκικά τζαμιά, το Αρχαιολογικό Μουσείο, το ναό του Αγίου Σπυρίδωνα και το ναό του Αγίου Γεωργίου.
Καθήσαμε σε ένα πολύ ωραίο καφέ και παραγγείλαμε αυγά ποσέ, τοστ, γιαούρτι με μέλι, φυσικούς χυμούς, καφέ και ό,τι άλλο θα μπορούσε να φάει κανείς για πρωινό και να…σκάσει!
Λόγω του ότι ήταν πολύ πολύ πρωί ο ήλιος ακόμη δεν είχε βγει για τα καλά και η θερμοκρασία ήταν στους 6 βαθμούς με 80% υγρασία. Καθήσαμε περίπου μιάμιση ώρα και
Διαβάστε ακόμη: Ναύπλιο: Ταξίδι στο χρόνο σε μία πόλη που ερωτεύεσαι με την πρώτη ματιά
10.00 Βόλτα στην Παλιά Πόλη και στο Μπούρτζι
Περίπου στις 10.00 δώσαμε ραντεβού στην πλατεία Συντάγματος με την Χριστίνα και ξεκινήσαμε τη βόλτα μας στα σοκάκια της Παλιάς Πόλης, που είναι μία ζωγραφιά και κατά ένα μαγικό τρόπο θα γυρίσει ο χρόνος πίσω. Μία βόλτα στην οδό Βασ. Κωνσταντίνου θα σου αποκαλύψει το μεγαλύτερο μέρος της παλιάς πόλης και την αισθητική της. Είναι ο πρώτος δρόμος που κατασκευάστηκε με τις κλασικές προδιαγραφές στην Ελλάδα, πρωτοβουλία του Ιωάννη Καποδίστρια, που ήθελε δρόμους και πόλεις ίδιες με τις προδιαγραφές των ευρωπαϊκών.
Στη βόλτα σου θα συναντήσεις τα καλοδιατηρημένα αρχοντικά, τις αυλές των νεοκλασικών ενώ το μάτι σου θα πέσει στις βουκαμβίλιες που βγαίνουν από τα μπαλκόνια.
Αφού κάναμε τη βόλτα μας στην Παλιά Πόλη, κατευθυνθήκαμε στο σήμα κατατεθέν του Ναυπλίου, το Μπούρτζι ή «Καστέλι» κατά τους Ενετούς, ή «θαλασσόπυργος» κατά τον Αγώνα του 1821.
Είναι η μικρή νησίδα μπροστά στο λιμένα ακριβώς απέναντι από το επάκτιο πυροβολείο των «Πέντ΄ – Αδερφιών», καλυπτόμενη πλήρως από παλαιό ενετικό Φρούριο στο οποίο οφείλει και το όνομά της.
11.00 Παλαμήδι-999 σκαλοπάτια
Ήμουν η μόνη από την παρέα που δεν είχε ανέβει τα 999 σκαλοπάτια. Επειδή όμως ο χρόνος μας πίεζε πήγαμε με το αυτοκίνητο στην είσοδο και μπήκαμε μέσα στο κάστρο του Παλαμηδίου που κρύβει μία μεγάλη ιστορία πίσω του. Υπήρξε τόπος καταδίκης σε θάνατο του οπλαρχηγού Θεόδωρου Κολοκοτρώνη σε ένα από τα σκοτεινά κελιά του.
Mοιάζει σαν να προστατεύει ακόμη και σήμερα την πόλη με τους προμαχώνες του βαπτισμένους με ονόματα αρχαίων πολεμάρχων (Θεμιστοκλής, Αχιλλέας, Φωκίων, Λεωνίδας, Επαμεινώνδας, Μιλτιάδης). Φυσικά πήρα το κινητό μου και τράβηξα σε βίντεο τη διαδρομή που οδηγούσε στη φυλακή του Κολοκοτρώνη.
Κάναμε όλο το γύρο του κάστρου και δεν σταματήσαμε να τραβάμε φωτογραφίες. Από τη μία η θάλασσα και τα λουλούδια που ανθίζουν σιγά σιγά και σε κάνουν να νιώθεις μία ευφορία και από την άλλη η βαριά ιστορία που κρύβεται στα τείχη του το λιγότερο σε μεταφέρουν σε άλλη εποχή.
13.00 Φαγητό και ουζάκι
Όπως ήταν φυσικό η ώρα είχε πάει 13.00 κι εμείς είχαμε πεινάσει πολύ. Ουζάκι δίπλα στη θάλασσα και φρέσκο ψαράκι είχε το μεσημεριανό μας που το απολαύσαμε κοιτώντας το απέραντο γαλάζιο… Τελικά το Ναύπλιο το ερωτεύεσαι κάθε φορά που το επισκέπτεσαι ακόμη περισσότερο. Ανανεώσαμε το ραντεβού μας για το Μάιο!
