Aν κάποιος σας έλεγε ότι στα 45 λεπτά από το κέντρο της Αθήνας ζούσαν πάνθηρες, σίγουρα θα τον περνούσατε για τρελό! Κι όμως κάποτε ζούσε αγέλη από πάνθηρες κι έχουν βρεθεί τα σημάδια και τα λείψανά τους. Ο haanity πέταξε πάνω από τον κρατήρα (πεσμένο σπήλαιο δολίνη*) στη Βραυρώνα Αττικής, ένα μέρος τόσο άγνωστο αλλά και τόσο σπουδαίο. Άγνωστο, καθώς δεν υπάρχει ούτε μονοπάτι που να οδηγεί εκεί, και σπουδαίο καθώς αποτελούσε λημέρι πανθήρων, οι οποίος παρέσερναν τη λεία τους σ’ αυτή τη σπηλιά όπου και την έτρωγαν.
Απολαύστε την πτήση του haanity:
Δολίνη Βραώνας: Δείτε τι αναφέρει η ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού
“Η δολίνη Βραώνας αποτελεί σπήλαιο σε σχήμα λεκάνης με κατακρημνισμένη οροφή, και βρίσκεται 2,5 χλμ. νότια του αρχαιολογικού χώρου της Βραυρώνας. Είναι κυκλικής κάτοψης και πληρώνεται από αργιλικό ίζημα πλούσιο σε παλαιοντολογικά ευρήματα. Η παλαιοντολογική σημασία της δολίνης Βραώνας έγινε γνωστή στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Ακολούθησαν ανασκαφές από το Τμήμα Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών σε συνεργασία με το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και το Πανεπιστήμιο της Βιέννης.
Από τις έρευνες αποκαλύφθηκε απολιθωμένο οστεολογικό και οδοντολογικό υλικό μικρών και μεγάλων θηλαστικών, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου ανήκει σε πάνθηρες. Άλλα είδη που προσδιορίστηκαν είναι λιοντάρι, λύκος, βίσωνας, άλογο, αρκούδα, ελάφι, ζαρκάδι, πλατώνι, αγριόγατα, λύγκας, αλεπού, νυφίτσα, κουνάβι, αίγαγρος, λαγός, σκαντζόχοιρος, αρουραίος, ασπάλαξ, αμφίβια, ερπετά, πτηνά κλπ. Η ηλικία της απολιθωμένης πανίδας έχει χρονολογηθεί (ανάλογα με το στρώμα ευρέσεως) στα 7-25 χιλιάδες χρόνια πριν από σήμερα (οι μικρότερες ηλικίες προέρχονται όμως από διαταραγμένα στρώματα). Η συγκέντρωση των ζωικών καταλοίπων στη δολίνη οφείλεται πιθανώς στο ότι αυτή λειτουργούσε ως φυσική παγίδα για τα ζώα της περιοχής ή ότι χρησιμοποιήθηκε ως φωλεά πανθήρων, στην οποία διατηρήθηκαν λείψανά τους και υπολείμματα θηραμάτων τους”.
Σημειώνεται πως φιγούρες λιονταριών απεικονίζονται σε αγγεία, ψηφιδωτά, αετώματα ναών και ασπίδες πολεμιστών, ενώ πολλά ονομαστά μνημεία κοσμούνται από γλυπτές αναπαραστάσεις λεόντων και ζώων που μοιάζουν με λέοντες. Αρκεί να αναφερθούν ενδεικτικά οι λέοντες στη Χαιρώνεια και την Αμφίπολη, η Πύλη των Λεόντων στις Μυκήνες, αλλά και η Οδός των Λεόντων στην Δήλο.
Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι κατά την εισβολή του Ξέρξη στην Ελλάδα, το 480 π.Χ., ο στρατός του αντιμετώπισε συχνά νυχτερινές επιθέσεις λιονταριών, καθώς διέσχιζε τη Μακεδονία.