Ένα χωριό ερημωμένο σε κάνει να θέλεις να ταξιδέψεις στο παρελθόν. Η Αγία Ελεούσα της Ρόδου βρίσκεται σε ένα καταπράσινο περιβάλλον στους πρόποδες του βουνού Προφήτης Ηλίας. Το έφτιαξαν οι Ιταλοί το 1935 (Campochiaro ήταν το αρχικό όνομά του) καθώς στον Προφήτη Ηλία διέμεναν οι επίσημοι επισκέπτες της Ρόδου. Η πλατεία της Ελεούσας είναι περιστοιχισμένη από επιβλητικά κτίρια, τα οποία μπορείτε να δείτε και στο βίντεο που θα ακολουθήσει.
Αγία Ελεούσα: Ο ερημωμένος οικισμός της Ρόδου “χωμένος” σε καταπράσινο βουνό
Σε αυτό κατοίκησαν πρώτοι οι υλοτόμοι με καταγωγή από την Βόρεια Ιταλία. Το μεγαλύτερο, με τις καμάρες και τα καμπυλωτά μικρά μπαλκόνια, ήταν η αγορά. Απέναντι ήταν οι φυλακές (σήμερα λειτουργεί ως σχολείο). Στη μια άκρη της πλατείας βρισκόταν το σανατόριο και στην άλλη η εκκλησία του Αγίου Χαραλάμπους, άλλοτε καθολική και τώρα ορθόδοξη.
Λίγα μέτρα μετά την πλατεία, υπάρχει μια μεγάλη στρογγυλή υδατοδεξαμενή, όπου συγκεντρώνονται τα νερά της παρακείμενης πηγής του Κοσκινιστή. Εκεί μέσα ζει ένας αρκετά μεγάλος πληθυσμός από γκιζάνια (σπάνιο είδος ψαριού). Είναι ότι απέμεινε από έναν πληθυσμό που δεν υπάρχει πλέον, αυτόν του ρέματος Πλατύ.
Όταν υπεγράφη η Συνθήκη Ειρήνης της Ιταλίας με την Ελλάδα το 1947, το χωριό εγκαταλείφθηκε με την αποχώρηση των Ιταλών και αργότερα μετατράπηκε σε Σανατόριο, μυρίζοντας παντού θάνατο. Εκεί λοιπόν πήγαιναν ασθενείς με φυματίωση από κάθε μέρος της Ελλάδας, προκειμένου να απομονωθούν από εκείνους που ήταν υγιείς. Δυστυχώς ελάχιστοι ήταν εκείνοι που σώζονταν μιας και οι περισσότεροι έχαναν τη μάχη για την ζωή. . Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, λοιπόν, το όνομά του στη συνείδηση των κατοίκων του νησιού, και κυρίως των μεγαλύτερων σε ηλικία που γνωρίζουν την ιστορία του, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το θάνατο.